Οι Τσάμηδες ήταν αλβανόφωνος μουσουλμανικός πληθυσμός συγκεντρωμένος κυρίως στη Θεσπρωτία ιδίως στις περιφέρειες Ηγουμενίτσας, Μαργαριτίου, Φιλιατών και Παραμυθιάς που αριθμούσε 20.000 ανθρώπους.
Συνεργάστηκαν με τις κατοχικές αρχές και συμμετείχαν σε διώξεις, καταστροφές, και μαζικές εκτελέσεις, η πιο γνωστή από τις οποίες υπήρξε η εκτέλεση 49 επιφανών κατοίκων της Παραμυθιάς τον Σεπτέμβριο 1943. Οι αντάρτες του ΕΔΕΣ, που κυριαρχούσαν στην περιοχή, προέβησαν σε ένοπλες συγκρούσεις μαζί τους.
Αντίθετα από τον ΕΔΕΣ, το EAM τήρησε περίεργη στάση σε σχέση με τους Τσάμηδες. Επιχείρησε επανειλημμένα ανοίγματα που βασίζονταν στον πλασματικό διαχωρισμό «μιας δράκας προδοτών» από την πλειοψηφία του πληθυσμού.
Για αυτόν τον λόγο η τακτική του EAM δεν έγινε κατανοητή ούτε από τον τοπικό ελληνικό πληθυσμό ούτε από τα ίδια του τοπικά στελέχη που ανέφεραν στις εσωτερικές τους εκθέσεις ότι «η παμψηφία σχεδόν των Τσάμηδων της περιοχής είχε ταχθή ανεπιφύλαχτα με το μέρος του κατακτητή και ωργάνωνε δολοφονικές επιδρομές ενάντια στα ελληνικά χωριά».
Ο ΕΛΑΣ τελικά στρατολόγησε τσάμηδες που συμμετείχαν στις εμφύλιες συγκρούσεις με τον ΕΔΕΣ τον Δεκέμβριο του ’44. H επικράτηση του ΕΛΑΣ συνοδεύτηκε από την επιστροφή τσάμηδων στη Θεσπρωτία.
Ο Ζέρβας όμως συγκρούστηκε μαζί τους και τελικά επικράτησε.Οι τσάμηδες εγκατέλειψαν την περιοχή για να αποφύγουν πιθανά αντίποινα λόγω των εγκλημάτων τους την περίοδο της κατοχής.
Φυσικά ως γνωστών οι αλβανοί παρουσιάζουν τους τσάμηδες αντιστασιακούς που εκδιώχθηκαν από τους Έλληνες!
Απλοποιώντας, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αν για τη Δεξιά ο δωσιλογισμός ήταν συγχωρήσιμος, αρκεί οι φορείς του να ήταν Έλληνες, για την Αριστερά ο δωσιλογισμός ήταν συγχωρήσιμος μόνο για τους…μη Έλληνες!
Υπήρξε όμως ο Ναπολέων Ζέρβας που στο τέλος του πολέμου κυνήγησε τους συνεργάτες των ναζι Έλληνες ή…μη!
Δείτε το βίντεο από τη «Μηχανή του χρόνου»…
Blog: "elamefora" 
ΤΙ ΖΗΤΟΥΝ ΟΙ ΣΛΑΒΟΑΡΒΑΝΙΤΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΣΛΑΜΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
ΤΙ ΖΗΤΟΥΝ ΤΑ ΑΠΙΣΤΑ ΣΚΥΛΙΑ;
Για αυτό το άρθρο το 1985 πήγαν οι ΣΛΑΒΟΦΩΝΟΙ ΤΩΝ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ στον εισαγγελέα στην ΕΔΕΣΣΑ να με κάνουν μήνυση, αλλά αυτός τους είπε. ΔΗΛΩΣΤΕ ΠΡΩΤΑ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΕΛΛΗΝΗΕΣ και μετά να τον κάνεται μήνυση, αλλά και πάλι πρέπει να πάτε στο Μόναχο γιατί η εφημερίδα βγαίνει εκεί και έχει άδεια από τις γερμανικές αρχές. Αυτοί με πήραν τηλέφωνο και με απειλούσαν λέγοντάς μου…ΕΓΚΩ ΕΡΘΕΙ ΜΟΝΑΚΟ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΕΣΕΝΑ!!!… Βέβαια πήραν την απάντηση τότε….θα σας γαμήσω τη μάνα απ σας έβγαλει, είπα και έκλεισα το τηλέφωνο.
ΝΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ.
Από το 1970 μέχρι σήμερα είχα ένα τηλέφωνο και πολλες φορές με απειλούσαν, αλλά από αυτόν τον μήνα άλλαξα και δεν το ξέρει κανείς, πολλοί λίγοι.
ΕΞΩ ΤΑ ΜΑΖΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΛΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
»’Εξοπλιστήκαμε από τους Γερμανούς για να αντιμετωπίσουμε τον μοναρχοφασισστικό ΕΔΕΣ»’
»’Ο ΕΔΕΣ μας κυνήγησε γιατί είμασταν με το ΕΑΜ»
Τ;eτοια παραμύθια αναπαρ;aγοντε στην γειτονική Αλβανία.
Ας δούμε [μερικά από ] τα εγκλήματα των Αλβανοτσάμηδων
και θα αποδείξουμε ότι
οι Αλβανοτσάμηδες πολύ πριν την εμφάνιση του ΕΔΕΣ [αρχές του 1943]
αρχίσανε τα εγκληματα εναντίων των Ελλήνων ,μεμονωμένα αρχικά
και ως το 1943-44 που φτάσανε ως to έγκλημα της ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ της περιοχή του Φαναρίου.
Ας δούμε ποιά ήταν η συμπεριφορά τους κατά τον ελληνοιταλικό πόλεμο δηλαδή κατά τον Νοέμβριο του 1940 ότανο Ιταλικός στρατός μαζί με Αλβανοτσάμηδες
εισέβαλαν στην Ελλάδα.
Παραμονές τοθυ πολέμου πολλοί Aλβανοτσάμηδες της Θεσπρωτιας
πέρασαν λαθραία τα σύνορα, ώστε να συμμετέχουν σε ένοπλα στρατιωτικά σώματα, τα οποία θα πολεμούσαν στο πλευρό των Ιταλών.
»»Ο τοποτηρητής Τζακομόνι, σε μυστικό υπόμνημα του προς τον υπουργό Αλβανικών Υποθέσεων, Μπενίνι, στις 19 Οκτωβρίου 1940, μεταξύ των άλλων γράφει: “…Από την άλλη προετοιμάζω αλβανικά στοιχεία, εξακριβωμένα θαρραλέα, ειδικά Τσαμουριώτες, τα οποία θα έχουν ως αποστολή να εισέλθουν κρυφά στο ελληνικό έδαφος και εκεί, την ώρα που θα επιτεθεί ο στρατός μας, θα διαπράξουν με τη βοήθεια των πέρα από τα σύνορα φίλων τους τις παρακάτω πράξεις: καταστροφή τηλεγραφικών και τηλεφωνικών συρμάτων, εξάλειψη των φυλακίων…»»»
Ας δούμε λίγα στοιχεία για τις πρώτες μέρες
του Ελληνοιταλικού πολέμου του 1940
και την εισβολή των Ιταλών στη Θεσπρωτία.
»»Αποκαλυπτικά είναι τα όσα γράφει στο ημερολόγιο του ο Φερνάντε Κομπιόνε, έφεδρος υπολοχαγός πεζικού της 51ης Ορεινής Μεραρχίας “Σιέννα”: “…Κατά το χρονικό διάστημα από 28 Οκτωβρίου ως 14 Νοεμβρίου 1940, οπότε ιταλικά τμήματα είχαν εισχωρήσει σε περιοχές της Ελλάδας, οι Τσάμηδες υποδέχονταν σε όλα τα χωριά τους Ιταλούς ως ελευθερωτές, με ζητωκραυγές και ενθουσιασμό…”.
Βλέπουμε δηλαδή ότι αρκετοί περάσανε στην Αλβανία με σκοπό να επιτεθούν μαζί με τους Ιταλούς εναντίων της Ελλάδας και κατά την εισβολή όλα τα χωριά υποδέχθηκαν τους Ιταλούς ως ελευθερωτές
Γράφει η καθηγήτρια Ελευθερία Μαντά μεταξύ άλλων.
»»’Η συνεργασία των Τσάμηδων με τις ιταλικές δυνάμεις χρονολογείται από την πρώτη περίοδο του πολέμου…
Περίπου χίλιοι εξ αυτών ήταν μεταξύ των πρώτων που συνοδεύουν τους Ιταλούς που εισήλθαν στην Θεσπρωτία ….
Μέχρι τις 13 Νοεμβρίου, όταν η κάθοδος των Ιταλών στην Ήπειρο συνέχισε μαζί με την υποχώρηση του ελληνικού στρατού νότια του ποταμού Καλαμά, ομάδες οπλισμένων
Τσάμηδες
συνόδευσαν τον ιταλικό στρατό και εισήλθαν στις πόλεις της Θεσπρωτίας ως απελευθερωτές.
Αυτή η πρώτη σύντομη περίοδο της ιταλικής παρουσίας στην Ήπειρο αποτέλεσε μια πρόγευση του τι επρόκειτο να ακολουθήσει: Φιλιάτες, Ηγουμενίτσα, Μούρτος κάηκαν, χωριά λεηλατήθηκαν, σπίτια και καταστήματα λεηλατήθηκαν,
δολοφονίες καταγράφηκαν, οι οποίες θεωρούνται ως πράξεις εκδίκησης για κτηματικές διαφορές .
[Μαντά ,/The_Cams_of_Albania_and_the_Greek_State_1923-1945].»’
Δηλαδή 1000 Αλβανοτσαμηδες συνόδευσαν τον ιταλικό στρατό ενώ από τότε αρχίσανε [ σε πιο περιορισμένο βαθμό] οι μεμονωμένες εκτελέσεις Ελλήνων.
Ενώ πέρα από όσους Αλβανοτσάμηδες
προέλασαν απο το έδαφος της Αλβανίας μαζί με τον ιταλικό στρατό ,
υπήρξε ένοπλη δράση ,
και αρκετών εκ των Αλβανοτσάμηδων που μείνανε πίσω στη Θεσπρωτία
και οι οποίοι»βαρέσαν» πισώπλατα τους Ελληνες.
»’Παράλληλα περίπου 300 – 400 Αλβανοτσάμηδες χωρικοί δημιούργησαν ομάδες ατάκτων χτυπώντας τις ελληνικές δυνάμεις που υποχωρούσαν, προξενώντας σε αυτές απρόβλεπτες απώλειες9 ενώ στα τέλη Νοεμβρίου, κατά την ελληνική αντεπίθεση, συμπολέμησαν στο πλευρό των ιταλικών δυνάμεων (βλ. την περίπτωση των κατοίκων της Κώτσικας10).»
[9. Tsoutsoumpis, 2015, σ. 127.
10. Ιωάννης Π. Πέγκας, Πλεσίβιτσα, Αθήνα 2006, σ. 161].
Δηλαδή πολέμησαν όχι μόνο κατά τη προέλαση των Ιταλων αλλά και κατά την υποχώρηση τους στο αλβανικό έδαφος.
Ο Ιταλος στρατιωτικος Β. Πράσκα στο τμήμα του βιβλίου του «Εξέλιξη των επιχειρήσεων από 28 έως 31 Οκτωβρίου 1940″, ανακεφαλαιώνοντας γράφει για τη συμμετοχή των αλβανικών μονάδων τα εξής:
«…Φάλαγγα «Σολίνας» II Τάγμα της 1ης Λεγεώνας Αλβανών εθελοντών. (…) Κεντρική Φάλαγγα και Διοίκηση Μεραρχίας «Φερράρα» Ι Τάγμα Αλβανών Εθελοντών. (…)….
»’Παραλιακό Συγκρότημα… Τα τμήματα διαπεραιώθηκαν με την κάτωθι σειρά…
6) Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών «Πεσκοσόλιντο» και «Κιαραβάλλε».
….«Τα αλβανικά τάγματα εθελοντών, προπορευόμενα του 3ου Συντάγματος Γρεναδιέρων και κινούμενα…»
…»Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών, επίσης, ήλεγχαν πλήρως την αμαξιτή οδό (Ηγουμενίτσας-Βάρφανης).»’
Αρκετοί εξ αυτών των »’Αλβανών εθελοντών »’
ήταν Αλβανοτσάμηδες ,άλλοι ντόπιοι και άλλοι »φερτοί» με τον ιταλικό στρατό.
»’Aμέσως μετά την υποχώρηση του Ιταλικού στρατού παρατηρήθηκαν και οι πρώτες λιποταξίες Ιταλων στρατιωτών αλλα και Αλβανών και Αλβανοτσάμηδων στρατιωτών όπως η παρακάτω»’….
»’Μας φέρνουν συνοδεία, στο Τάγμα, δυο Αλβανούς. Είναι, λέει, αυτομόλοι σε μας, λιποτάκτες του ιταλικού στρατού. Θέλουνε να πάνε στα σπίτια τους, που είναι στα δικά μας μετώπισθεν. Τους περιεργαζόμαστε….» (Λουκάτος, σ. 219).»»’
Μετά την ανακατάληψη της περιοχής από τον ελληνικό στρατό συνέβησαν τα παρακάτω.
»»Αλβανοτσάμηδες που συνέδραμαν τα ιταλικά στρατεύματα πέρασαν από στρατοδικείο και εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες ενώ σχεδόν ολόκληρος ο ανδρικός πληθυσμός της μειονότητας ηλικίας 18 έως 50 ετών εκτοπίστηκε στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Επιπλέον στην Ηγουμενίτσα,
συγγενείς θυμάτων των Τσάμηδων πεμπτοφαλαγγιτών
εισέβαλαν στη φυλακή της κωμόπολης και λύντσαραν επί τόπου τέσσερα2 άτομα που είχαν συλληφθεί κατηγορούμενα για αυτούς τους φόνους3. »»
[2]Robert Elsie, The Cham Albanians of Greece, 2012, σ. 390.
[3]Tsoutsoumpis, 2015, σ. 127.]
Oι Ιταλοί χρησιμοποιήσανε ως ηθικό πρόσχημα την
»’απελευθέρωση των αλύτρωτων Αλβανών»’
προκειμένου να εισβάλει στην Ελλάδα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ας αφήσουμε το 1941 και το 1942 με τις μεμονωμένες εκτελέσεις Ελλήνων και ας πάμε στα μέσα του 1943
όπου με τον ερχομό των Γερμανών αρχίσανε πλέον τα »μαζικά εγκλήματα»’ Αλβανών και Γερμανών.
Ας δούμε τι συνέβη τον Αύγουστο του 1943 στο Φανάρι Πρεβέζης,στο βόρειο τμημα του νομού δηλαδή.
»»»Το 1943 είναι η χρονιά που η συγκρούσεις στην περιοχή της Τσαμουριάς γενικεύονται.
Τμήματα ένοπλων Τσάμηδων πήραν μέρος στην εκκαθαριστική «επιχείρηση Αύγουστος» που διενήργησαν η γερμανική 1η Ορεινή Μεραρχία υπό τον Βάλτερ Στέτνερ και η ιταλική 2η Ομάδα Αλπινιστών Βάλλε υπό τις διαταγές του Ουμπέρτο Μανφρεντίνι. Στόχος ήταν ο έλεγχος της σημαντικής οδικής σύνδεσης Παραμυθιάς – Πρέβεζας με την εκκαθάριση της περιοχής Μαργαρίτι – Πάργα – Αμμουδιά – Σκεπαστό – Γλυκή.»’
»’ Η διαταγή του Στέτνερ ήταν σαφής: «Βασικά όλοι οι ένοπλοι θα εκτελούνται επί τόπου. Χωριά από τα οποία θα πέφτουν πυροβολισμοί (…) θα καταστρέφονται και ο ανδρικός πληθυσμός τους θα εκτελείται. Κατά τ’ άλλα όλοι οι μάχιμοι άνδρες ηλικίας 16 έως 60 ετών θα συλλαμβάνονται και θα στέλνονται αιχμάλωτοι στα Ιωάννινα. Ως όμηροι θα συλλαμβάνονται όλοι οι προύχοντες (ιερείς, δάσκαλοι, πρόεδροι κοινοτήτων).»’
Ότι η επιδρομή στη κοιλάδα του Φαναρίου ,τον Αύγουστο του 1943
έγινε από Αλβανοτσαμηδες ενόπλους και από τους Γερμανούς , φαίνεται από τα παρακάτω γερμανικά αρχεία .
»»’Σε έγγραφο του ο Ρέμολντ προς τον Στέτνερ διαβεβαιώνει πως ο Νουρί Ντίνο «θα πετύχει με γερμανική υποστήριξη το στόχο του και θα επιβάλει ησυχία και τάξη, όπως τη θέλουμε»».
Δηλαδή η Γερμανοί »υποστήριζαν»’-είχαν υποστηρικτικό ρόλο
στις επιχειρήσεις που οι ίδιοι σχεδίασαν
και οι Αλβανοτσάμηδες του Νουρί Ντίνο τελικά εκτέλεσαν-αποτελόντας την αιχμή του δόρατος των εκκαθαριστίκων επιχειρήσεων ,
ώστε να »’επιβάλουν την ησυχία και τη τάξη»
κάνοντας τη χάρη στα αφεντικά τους που τους υποσχότανε
τη »’Μεγάλη Αλβανία»’ για χάρη της οποίας τόσα εγκλήματα γίνανε.
Ας δούμε όμως τώρα μερικές μαρτυρίες που αποδεικνύουν ότι στη περιοχή του Φαναρίου έγινε Εθνοκάθαρση.
Μαρτυρίες
Ελλήνων αριστερών
Ελλήνων κατοχικών
Ευρωπαίων του Ερυθρού Σταυρού
και Γερμανών Ναζιστών,
που αποδεικνύουν την εγκληματική συμπεριφορά της πλειοψηφείας των Αλβανοτσάμηδων στο πλευρό των ΝΑΖΙ το καλοκαίρι του 1943.
A ] Πρώτη αναφορά…..
Ο Ελβετός μηχανικός Χανς – Γιάκομπ Μπίκελ απεσταλμένος της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού περιέγραψε την κατασταση .
»»Η κατάσταση των Eλλήνων …στο Φανάρι… ήταν πολύ σοβαρή.
Είκοσι χιλιάδες Αλβανοί ….. ασκούσαν φοβερή τρομοκρατία στον υπόλοιπο πληθυσμό, αρχικά με την υποστήριξη των Ιταλών και τώρα πλέον των Γερμανών.
Μόνο στο Φανάρι καταστράφηκαν 24 χωριά.
Ολόκληρη η σοδειά έπεσε στα χέρια των Αλβανών….
Στο ταξίδι μου διαπίστωσα πως οι Αλβανοί κρατούσαν τον ελληνικό αγροτικό πληθυσμό κλεισμένο μες στα σπίτια του. Νεαροί Αλβανοί που μόλις είχαν τελειώσει το σχολείο τριγύριζαν στα χωριά βαριά οπλισμένοι.
Οι Έλληνες είχαν εγκαταλείψει πλήρως την Ηγουμενίτσα και είχαν φύγει στα βουνά. Οι Αλβανοί πήραν μαζί τους όλα τα ζώα από τα ελληνικά χωριά. »»
Αναφέρει την καταστροφή των χωριών του Φαναρίου ,
την τρομοκρατία που ασκούσανε οι Αλβανοί στον »υπόλοιπο πλυθησμό»,
τη λεηλασία περιουσιών και αρπαγή ζώων κλπ.
Αξιοσημείωτο είναι οτι αναφέρεται στους Αλβανούς ως »σύνολο» πραγμα που σημαίνει οτι η τεράστια πλειοψηφεία τους έπαιξε αυτό το ρόλο, του διώκτη δηλαδή των Ελλήνων της περιοχής.
Επίσης αναφέρει και τον διωγμό των Ελλήνων της Ηγουμενίτσας από τους Αλβανούς,ενος χριστιανικού θύλακα εν μέσω αλβανομουσουλμανικού περιγύρου.
Επίσης παρατηρούμε ότι η απαγόρευση με θάνατο [ βλέπε παραπάνω διαταγή για την επιδρομή στο Φανάρι]ίσχυε μόνο για τους Ελληνες αφού οι Αλβανοτσάμηδες »’τριγυρνούσανε βαριά οπλισμένοι στα χωριά »
Β ] Δεύτερη αναφορά….
Μετά την Εθνοκάθαρση του Φαναρίου η ελληνική διοίκηση Ηπείρου έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στον στρατηγό Λαντς στην οποία αναφέρει μεταξύ άλλων για τη δράση των Αλβανών της Τσαμουριάς ….
»»Επέδραμον προ τινών ημερών στα χωριά του Φαναρίου εις μεγάλας ομάδας και επεδόθησαν εις την τέλεια λεηλασία οικιών και περουσιών των κατοίκων ,….,
ομαδικώς δε εβιάσθησαν παρθένοι και έγγαμες γυναίκες υπό των Μουσουλμάνων ……
ο πλυθησμός εγκατέλειψε τας οικίας του και όσοι διεέφυγαν το θάνατο , κατέφυγαν στην ύπαιθρο»»
Αρα και εδώ γίνετε λόγος για
’επιδρομή και λεηλασία των σπιτιών και περιουσιών,
βιασμούς πάμπολλους,
και για »φυγή όσων διέφυγαν το θάνατο» ,
αρα υπήρξανε και Θάνατοι-Δολοφονίες
και φυγή όσων κατοίκων γλυτώσανε από αυτόν.
ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ με λίγα λόγια η οποία θα φανεί πιο παραστατικά στην παρακάτω αναφορά..
Γ ] Τρίτη αναφορά του τοπικού ΕΑΜ ΕΛΑΣ μάλιστα…
Εκθεση δράσης 24 Συντάγματος Πεζικού (αρχηγεία ΣΟΥΛΙΟΥ & ΖΑΛΟΓΓΟΥ), Γεράσιμος Πρίφτης/20 Ιαν 1944…….»’
Αναφέρει σε κάποιο σημείο η αναφορά του Γεράσιμου Πρίφτη
για την συμμαχία Αλβανών της Θεσπρωτίας και Γερμανων φασιστών
και για την επιδρομή τους στο Φανάρι….
»»Κορυφωμα της συμμαχίας με τους φασίστες ήταν η επιδρομή τους
στο ΦΑΝΑΡΙ την περίοδο των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Αυγούστου κατά την οποίαν κάηκαν περίπου 30 χωριά, σκοτώθηκαν περίπου 500 Έλληνες και άλλοι τόσοι πιάστηκαν όμηροι, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός αναγκάστηκε να προσφυγέψει στην ορεινή περιοχή»»
Και εδώ αναφέρεται απο τον τοπικό ΕΑΜ ΕΛΑΣ μάλιστα
το ΄΄κάψιμο 30 χωριών»
ο ΘΑΝΑΤΟΣ 500 Ελλήνων,
Οι αρπαγή ομήρων
και τη φυγή του υπόλοιπου πλυθησμού στα ορεινά για να γλυτώσει.
Η επιτομή του ορισμού της Εθνοκάθαρσης ,
για την οποία ποτέ οι απόγονοι αυτών που σήμερα διεκδικούν »’Μεγάλες Αλβανίες»’ δεν ζητήσανε έστω μια συγνώμη.
Αξιοσημείωτο και το παρακάτω, για την εποχή εκείνη και για το ποιός είχε πάρει το ΄μέρος των Γερμανών μαζικά είναι το παρακάτω που αφορούν τους εκατοντάδες αιχμαλώτους .
»»’Μεταξύ των αιχμαλώτων δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος»»
[Μάγερ, 2009, Α΄, σ. 289 – 290, Β΄, σ. 10, Έκθεσις, σ. 133]
Έχουμε επίσης και μαρτυρίες αυτοπτών και αυτήκοων μαρτύρων όπως του Παραμυθιώτη ερευνητη Κραψίτη .
Λίγα στοιχεία απο το ημερολόγιο του τελευταίου….
»’27 Ιουλίου 1943: Στο μισοσκόταδο του πρωινού ισχυρές Γερμανικές δυνάμεις της Παραμυθιάς με άριστα πολεμικά μέσα και με (800) οκτακόσιους και περισσότερους ένοπλους επίστρατους της «ΞΙΛΙΑ» μουσουλμάνους Τσάμηδες των πόλεων και Επαρχιών Παραμυθιάς και Μαργαριτιού, επέδραμαν εναντίον των χωριών του κάμπου της Παραμυθιάς και της περιφέρειας «Φαναρίου».
14 Αυγούστου 1943: Τι καταστροφή είναι αυτή από την 27 Ιουλίου 1943 μέχρι σήμερα! Όλοι στην Παραμυθιά είμαστε κατατρομαγμένοι και όσο είναι δυνατόν κρυβόμαστε. Οι πληροφορίες μας είναι ότι στις 19 αυτές μέρες οι Χιτλερικοί Γερμανοί με τους μουσουλμάνους συμπατριώτες κατάστρεψαν ολοκληρωτικά τα 24 χωριά της περιφέρειας «Φαναρίου» και μερικά κοντινά της Παραμυθιάς χωριά της. Λεηλασίες, πυρπολήσεις, φόνοι νηπίων και γερόντων, βιασμοί γυναικών, αρπαγές παρθένων κοριτσιών, με τις οποίες οι επαίσχυντοι μουσουλμάνοι πλουτίζουν τα χαρέμια τους, σύλληψη ομήρων, κάψιμο ανθρώπων μέσα στα σπίτια τους κ.α. Γέμισαν οι σπηλιές από γυναικόπαιδα και γέροντες που κατόρθωσαν να διασωθούν εκεί στις κρίσιμες ώρες, ενώ μέρα τη μέρα προστίθενται στους νεκρούς λόγω της πείνας τους και των ασθενειών»»
Αρα και αυτός αναφέρει την 20ήμερη »επιδρομή
Γερμανών και πάμπολλων Αλβανοτσάμηδων
που συνοδεύτηκαν με ,
απαγές κοριτσιών,
συλλήψεις ομήρων
λεηλασίες περιουσιών,
κάψιμο των χωριών της περιοχής ,
βιασμούς,
δολοφονίες εν ψυχρό,
φυγή των κατοίκων στις σπηλιές ,
πείνα που επακολούθησε λόγω της λεηλασίας.
Με λίγα λόγια ΕΘΝΟΚΆΘΑΡΣΗ ,
όμοια με αυτή που πάθανε οι Αλβανοτσάμηδες ένα χρόνο μετά απο τον ΕΔΕΣ.
Άλλη μία μαρτυρία από τα γερμανικά αρχεία αυτή τη φορά.
Από το βιβλίο του Γκοτοβού που ερεύνησε τα Γερμανικά αρχεία έχει βρεθεί μεταξύ άλλων η εξής μαρτυρία ..
»»»Ο Γερμανός συνταγματάρχης Remold, γράφει τα εξής για την επιχείρηση «Augustus»:
«Οι Αλβανοί στις παράκτιες περιοχές είναι εξαιρετικά γερμανόφιλοι.
Είναι οργανωμένοι για την αυτοάμυνα.
Έχουν συμβάλει στην εκκαθαριστική επιχείρηση [Augustus] ως οδοδείκτες κλπ» (BA – MA Freiburg, RH 28-1-99/98).»»
Άρα εδώ φαίνεται ότι ,
οι Αλβανοτσάμηδες της παραλιακής περιοχής ηταν γερμανόφιλοι και μάλιστα »εξαιρετικά»,
ενώ όταν λέει ότι ήταν ΄΄οργανωμένοι για την αυτοάμυνα»’
εννοεί απλά οτι είχανε το ελεύθερο οπλοφορίας πράγμα που για τους Έλληνες επεσυρε την ποινή θανάτου όπως φάνηκε στη παραπάνω γερμανική διαταγή
για την επιδρομή στο Φανάρι όπου ανέφερε ότι
»οι ένοπλοι θα εκτελούντε επί τόπου»,
ενώ αναφέρει ότι συμμετείχαν και στην εκκαθαριστική επιχείρηση »Αugust»
στην οποία και »»έχουν συμβάλει ως οδοδείκτες κλπ»’
Με αυτό το κλπ τα γερμανικά αρχεία πάντα εννοούν τα εγκλήματα που οι ίδιοι και οι σύμμαχοί τους πραγματοποιούσαν ,εναντίον των αμάχων,
και τα οποία καταγράφηκαν παραπάνω.
Δηλάδη εκτός απο οδοδείκτες [ χαφιεδισμός με λίγα λόγια]
συμμετείχανε ένοπλα στις επιχειρήσεις αυτές στις οποίες εγκληματήσανε εξίσου.
Αξιοσημείωτο ότι η αναφορά αυτή δεν κάνει λόγο για »μερικούς Τσάμηδες» η για την ηγεσία των Αλβανών »»’ όπως λέει η αλβανική προπαγάνδα
αλλά μιλάει ,και αυτή η αναφορά για αυτούς , ως ένα σύνολο ,
πράγμα που δείχνει
ότι η τεράστια πλειοψηφεία τους υπήρξε »’εξαιρετικά γερμανόφιλη» και όχι μία μειοψηφεία.
Μάλιστα σε σήμα του ο Γερμανός διοικητής επαίνεσε τα ένοπλα τσάμικα τμήματα γιατί «με τις γνώσεις τους για την περιοχή» είχαν «αποδείξει πλήρως την αξία τους στις αναγνωριστικές επιχειρήσεις» της Βέρμαχτ.»»’
O χαφιεδισμός στο μεγαλείο του με λίγα λόγια.
Γιατί έγιναν όλα αυτά στο Φανάρι;;;;
Πολλοί οι λόγοι.
Ο κυριότερος είναι οτι αποτελεί μια απο τις πιό εύφορες περιοχές της Ηπείρου που κατοικούνταν σχεδον αποκλειστικά από Ελληνες
και ότι τα κτήματα αλλα και ολόκληρα χωριά της περιοχής
ήταν απο την εποχή της Τουρκοκρατίας και ως το 1912, τσιφλίκια των Αλβανοτσάμηδων.
Αλλά ο κυριότερος λόγος είχε να κάνει με τη Μεγάλη Αλβανία αφού…
»»Η πολυεπιπέδη καταπίεση εκ μέρους των Τσαμηδων (δολοφονίες, εκβιασμοί, αυθαίρετη φορολογία, αρπαγή αγροτικών αγαθών και εκτάσεων κλπ) σε συνδυασμό με την αδιαφορία της ιταλικής διοίκησης36 και την αδυναμία των ελληνικών κατοχικών αρχών να εγγυηθούν την ασφάλεια των Ελλήνων κατοίκων της περιοχής37, στη περιοχή της Θεσπρωτίας ,
οδήγησε σταδιακά εκατοντάδες από τους κατοίκους της
στην έξοδο από τις εστίες τους και στην εγκατάσταση, υπό αντίξοες συνθήκες, στις περιοχές της Πάργας και του Φαναρίου38.
[36. Manta, σ. 7 – 8.]
37. (βλ. Αποστόλου Β. Δασκαλάκη, Ιστορία της Ελληνικής Χωροφυλακής χρονικής περιόδου 1936-1950, 1973 σ. 287).]
[38. Tsoutsoumpis, 2015, σ. 132. Μάλιστα, αυτές οι συνθήκες οδήγησαν αρκετούς από τους πρόσφυγες στο θάνατο.]
Συνεπώς όταν λόγο της τρομοκρατίας του 1942 και των αρχών του 1943 είχε κατα μεγάλο μέρος »αδειάσει» η Θεσπρωτία απο τους Ελληνες και είχε καταστεί μια σχεδόν απόλυτα αλβανική περιοχή , και οι χριστιανοί της περιοχής είχαν οι περισσοτεροι καταφύγει νοτιότερα στο εύφορα Φανάρι
είχε έρθει η ώρα , με τον ερχομο των Γερμανων στην Ελλαδα
και της φονικης Μεραρχιας ΕΝΤΕΛΒΑΙΣ στην Ηπειρο ,
να ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΙΣΤΕΙ πλεον με τον πιο αγριο τρόπο και αυτη η περιοχή
ώστε μεταπολεμικά να έχει και αυτή »αλβανική εικόνα΄΄
και να εννωθεί και αυτή μεταπολεμικά
μαζί με τη Τσαμουριά
στη »Μεγαλη Αλβανία΄΄ που τους είχανε υποσχεθεί οι Αξονικοί .
Κάτι αξιοσημείωτο σε σχέση με το πολύπαθο Φανάρι.
»»Εκθεση δράσης 24 Συντάγματος Πεζικού (αρχηγεία ΣΟΥΛΙΟΥ & ΖΑΛΟΓΓΟΥ), Γεράσιμος Πρίφτης/20 Ιαν 1944……»’
»Η εύστοχη πολεμική μας ενάντια στην αντίδραση…..
…., είχε σαν αποτέλεσμα την απόλυτη σχεδόν επικράτησή μας στο νομό Πρεβέζης , Φαναρι,Πραγα ….
Εδώ βλέπουμε οτι το πολύπαθο Φανάρι
στο οποίο το καλοκαίρι του 1943 πραγματοποιήθηκε ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ από Αλβανούς και Γερμανούς ,
ήταν ουσιαστικά φιλοΕΑΜΙΚΗ περιοχή .
έτσι εύκολα καταρίπτεται η αλβανική προπαγανδα .
Μήπως ήρθε η ώρα να ζητήσουν μερικοί συγνώμη για τα όσα κάνανε οι πρόγονοί τους;;;
Λίγα λόγια και λίγες παρατηρήσεις από το καθηγητή Γκοτοβό ,ερευντή των Γερμανικών αρχείων , σε συνέντευξή του στη η HuffPost Greece .
»’Ωστόσο στην επίμονη ερώτησή μας για μια από τις επικρατούσες απόψεις που θέλουν τους Τσάμηδες να συμμαχούν με τις δυνάμεις Κατοχής από ανάγκη εξαιτίας των επιθέσεων που εξαπέλυσε εναντίον τους ο ΕΔΕΣ, εν αντιθέσει με τον ρόλο που έπαιξε ο ΕΛΑΣ μας λέει:
«Γνωρίζω τη θέση αυτή. Δεν μπορώ όμως να γνωρίζω αν η απολογητική του μειονοτικού εθνικοσοσιαλισμού στη Θεσπρωτία είναι προϊόν πλάνης ή θράσους. Ούτε το 1941, ούτε το 1942, αλλά ούτε μέχρι τα μέσα του 1943 κινδύνευαν οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες από τις ομάδες του Ζέρβα, διότι απλά αυτές είτε δεν υπήρχαν, είτε ήταν τόσο ολιγάριθμες που δεν συνιστούσαν πραγματική απειλή. Πέραν τούτου, αν ο Ζέρβας προκάλεσε τη συνεργασία αυτή, τότε πώς δικαιολογείται η σύμπραξη των Μουσουλμάνων Τσάμηδων με τις κατοχικές δυνάμεις σε περιοχές όπως τα Φιλιατοχώρια, όπου δρούσε αποκλειστικά το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ; Πώς εξηγούνται τα δεκάδες θύματα στα χωριά αυτά; Συμμάχησαν και εκεί οι Μουσουλμάνοι με τους κατακτητές φοβούμενοι την πίεση του ΕΛΑΣ; Πρόκειται για αστείο επιχείρημα».
Επιμένω. Που που βρίσκεται ο μύθος και που η αλήθεια. Μιλάτε για βία, πρόκειται για «αντανακλαστική» ή «πρωτοβουλιακή» βία; Ποιος είναι ο πυρήνας αυτής της βίας;
«Η βία που ασκείται από τα όργανα της αλβανικής διοίκησης στη Θεσπρωτία κατά τη διάρκεια της Κατοχής εμπεριέχει ασφαλώς εθνοτική, πολιτισμική και θρησκευτική διάσταση. Όμως δεν εκδηλώνεται εξ αιτίας αυτών των διαφορών. Ο κεντρικός της πυρήνας είναι πολιτικός και αφορά το σχέδιο προσάρτησης της περιοχής στη Μεγάλη Αλβανία, έτσι όπως την είχε υποσχεθεί στην Αλβανία πρώτα ο Μουσολίνι και αργότερα ο Χίτλερ. Το μίσος και ο φανατισμός υπάρχουν, τα οφέλη από τη λεηλασία περιουσιών των Χριστιανών κατοίκων υπάρχουν, αλλά η βία δεν εκδηλώνεται ούτε για να ικανοποιηθεί το μίσος, ούτε για να συσσωρευτούν περιουσιακά στοιχεία. Εκδηλώνεται για να αφανιστεί ή να απομακρυνθεί ο χριστιανικός πληθυσμός της περιοχής, ώστε να διευκολυνθεί η απόσπασή της από την Ελλάδα. Άλλωστε η φράση που έχει μείνει στις μνήμες των κατοίκων της Θεσπρωτίας εκείνης της περιόδου ως νομιμοποιητική βάση για την τσάμικη βία εκ μέρους των δραστών είναι η φράση «χάλασε το Ρωμαίικο»».
»Χάλασαν το ρωμέικο» οι Αλβανοτσάμηδες ,
ακριβώς για να αλβανοποιήσουν την περιοχή και να εννωθεί μεταπολεμικά με την »Μεγάλη Αλβανία» , όπως τους είχανε υποσχεθεί οι Αξονικοί.
Ας δούμε όμως και την βαρύνουσα άποψη του ΚΚ Αλβανίας για αυτούς.
»»Αφού αρνήθηκαν να πολεμήσουν από την πλευρά των κομμουνιστών στον εμφύλιο πόλεμο, χαρακτηρίστηκαν ως «αντιδραστικοί», «εγκληματίες πολέμου», «δολοφόνοι των Ελλήνων», «συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων» από το καθεστώς των Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας και επίσης διώκονται σε κάποιο βαθμό. [32] [93] Θεωρείτω «εχθρικός πληθυσμός» και μαύρο πρόβατο στην «ηρωική αντίσταση του αλβανικού λαού» [6a]»
[[6a]Mπαλτσιωτης,Οι μουσουλμανοι Τσαμηδες της βορειοδυτικης Ελλαδας 2011
[93] Kretsi, Georgia (2002). «Ethnologia Balkanica». Εφημερίδα για τη Νοτιοανατολική Ευρωπαϊκή Ανθρωπολογία . 6 : 171-195.]
Οταν οι ίδιοι οι Αλβανοί
του μετπολεμικού κομμουνιτικού καθεστώτος
τους αποκαλούσανε
ως »εγκληματίες πολέμου»
και ως »δολοφόνους των Ελληνων»
τότε τα λόγια περιτεύουν.
Οι ίδια η ιστορία και οι ίδιοι οι Αλβανοί του πρώην ΚΚ Αλβανίας μας δίνουν έτοιμα τα ιστορικά επιχειρήματα .
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε ποιό περιορισμένο βαθμο εγκλήματα είχαμε και στη βόρεια Θεσπρωτίας
»’»’Παράλληλα στις 23 του Αυγούστου ένοπλοι της μειονότητας (κυρίως από τη Λιόψη42) συμμετείχαν, ως αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ, στην πυρπόληση της Σαγιάδας43 την οποία σύμφωνα με γερμανική αναφορά υπεράσπιζαν τριάντα αντάρτες44, προφανώςΕΛΑΣίτες.»
[42. Georgia Kretsi, The Secret Past of the Greek-Albanian Borderlands. Cham Muslim Albanians: Perspectives on a Conflict over Historical Accountability and Current Rights. Ethnologia Balkanica, 2002, σ. 179.
43. Πέγκας, 2006, σ. 175-176.
44. Μάγερ, 2009, Α’, σ. 291.]
Μετά τον Αγουστο του 1943 και την εθνοκάθαρση της νοτιας Τσαμουιάς και του Φαναρίου οι προσπάθειες των Τουρκοτσάμηδων επικεντρώθηκαν κυρίως στην ανατολική Τσαμουριά και την τρομοκάτηση του εκεί χριστιανικού πλυθησμού.
Πάμε στο Σεπτέμρη του 1943 .
Στις 14 Σεπτεμβρίου, Τσάμηδες συμμετείχαν και στην καταστροφή του Πλαισίου[Πλησεβίστα] όπου σκοτώθηκαν δύο κάτοικοι.
Καταστροφές υπέστησαν επίσης το Ζερβοχώρι και ο Ξηρόλοφος στα νότια της Παραμυθιάς
[45. Πέγκας, 2006, σ. 178 – 182.,
[46. Tsoutsoumpis, 2015, σ. 133.]
18 Σεπτεμβρίου 1943 .
Γερμανοί και Τσάμηδες ένοπλοι που επιχειρούσαν βόρεια της Παραμυθιάς συνέλαβαν 60 αγρότες (εκ των οποίων 42 γυναίκες)
και εκτέλεσαν τους εννέα το πρωί της επομένης στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου της Παραμυθιάς
[47. Μάγερ, 2009, Β΄, σ. 15-16]…..
Οι Πεσόντες :
1. Μαρία Κουτούπαινα, χήρα του Βασ. Κουτούπη (Πόποβο)
2. Σιαμάντης Ευάγγελος του Κωνσταντίνου (Ελαταριά)
3 Ρίζος Κωνσταντίνος του Σταύρου (Ελαταριά)
4. Θεοδώρου Γεώργιος του Ιωάννη (Πέντε Εκκλησιές
5. Γεωργίου Ευάγγελος του Θεοδώρου (Πλακωτή)
6. Γεωργίου Μάνθος του Θεοδώρου (Πλακωτή)
7. Πέτσης Ευάγγελος του Χρήστου (Πλακωτή)
8. Πέτσης Σταύρος του Θεοδώρου (Πλακωτή)
9. Σταυρόπουλος Δημήτριος του Βασιλείου (Πλακωτή)
Ας δούμε την συνέχεια.
Λίγες μέρες μετά, την Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου, μια γερμανική περίπολος έπεσε σε ενέδρα ανταρτών στο πέρασμα της Σκάλας έξω από την Παραμυθιά.
Ένας υπαξιωματικός και τέσσερις στρατιώτες έπεσαν νεκροί.
Στις 27 Σεπτεμβρίου με διαταγή της 1ης Ορεινής Μεραρχίας της Βέρμαχτ
άρχισε η γερμανική επιχείρηση αντιποίνων με στόχο τα μεγαλύτερα χωριά βόρεια της Παραμυθιάς…..
Στην επιχείρηση αυτή δίπλα στους Γερμανούς (απόσπασμα ελαφρού πυροβολικού υπό τον ταγματάρχη Στάικερτ και τάγμα ορεινού μηχανικού) συμμετείχαν και τμήματα Τσάμηδων.
Το ίδιο βράδυ ο 1ος λόχος του 54ουσυντάγματος μηχανικού ανέφερε:
«24 νεκροί συμμορίτες, 8 τραυματίες, υπολογίζονται άλλες 15-20 απώλειες. Κανένα λάφυρο.
Πυρπολήθηκαν τα ακόλουθα χωριά: Σέλλιανη, Σεμέλικα, Ελευθεροχώρι. Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος (…) 150 Αλβανοί που τα πήγαν πολύ καλά».
[Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, «Αιματοβαμένο Εντελβάις – Η 1η Ορεινή Μεραρχία, το 22ο Σώμα Στρατού και η εγκληματική τους δράση στην Ελλάδα, 1943-1944»]
Δηλαδη ειχαμε την επιθεση Γερμανων αλλα και των ντοπιων Αλβανοτσαμηδων εναντιων των Ελληνικων χωριων
η οποια επιχειρηση επεφερε τον θανατο »’8 συμμοριτων»’ αρα ανταρτων
αλλα και αλλες »’15-20»απωλειες» αρα θανατοι αοπλων χωρικων
τη πυρποληση 3 χωριων
και σε ολα αυτα 150 Αλβανοι »που τα πηγαν πολυ καλα»’-ο νοων νοειτω τι κρυβεται πισω απο αυτες τις επαινετικες εκφρασεις των Γερμανικων αναφορων .
ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΗ ΓΝΩΣΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ 49 ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΩΝ
»’Το ίδιο βράδυ και σύμφωνα με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων,αλλα και με τον ερευνητή Μαγερ
, τμήμα ένοπλων Τσάμηδων, υπό την ηγεσία Γερμανού υπαξιωματικού έκανε μπλόκο στην Παραμυθιά.
Με κατάλογο που κρατούσε ο Μαζάρ Ντίνο, επικεφαλής της τοπικής «τσάμικης αστυνομίας», συνελήφθησαν 53 κάτοικοι της κωμόπολης και κλείστηκαν στο υπόγειο του δημοτικού σχολείου.
Από τους 53 συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι τέσσερις. Τα ξημερώματα της 29ης Σεπτεμβρίου οι 49 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν στο χωράφι του Τσαμάτου στην συνοικία Άγιος Γεώργιος της Παραμυθιάς και εκτελέστηκαν από απόσπασμα που αποτελούσαν οκτώ Γερμανοί στρατιώτες και έξι Τσάμηδες .»’
Ενώ σύμφωνα και με τον Γερμανό επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος
,σε αυτό συμμετείχαν όχι μόνο Γερμανοί αλλά και Αλβανοτσάμηδες
[βλέπε ,https://books.google.gr/books?id=_Hpr-PK39UkC&printsec=frontcover&hl=el&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onep
Κάτι αξιοσημείοτο που συνεβη ένα μήνα πριν πάλι στη Παραμυθιά.
Στις 15 Αυγούστου 1943 οι Γερμανοί μαζί με τους Τσάμηδες συνέλαβαν, βάση
καταλόγου , 35 Παραμυθιώτες, τους οποίους και μετέφεραν στα Ιωάννινα,
προκειμένου να τους εκτελέσουν ή να τους οδηγήσουν σε στρατόπεδα αιχμαλώτων
της Γερμανίας. Στα Ιωάννινα, όμως, ο Ιταλός διοικητής, αφού διαφώνησε με το
σχέδιο των Γερμανών, αφέθησαν ελεύθεροι.
Πρώτος που ανακάλυψε στα γερμανικά στρατιωτικά Αρχεία τον ονομαστικό κατάλογο
των τριάντα πέντε (35) συλληφθέντων Παραμυθιωτών και τον έφερε στο φως της
δημοσιότητας είναι ο Αθανάσιος Γκότοβος, καθηγητής του Τμήματος Παιδαγωγικής …
στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
Από τους 35 συλληφθέντες αυτούς Παραμυθιώτες δώδεκα (12) ξανασυνελήφθησαν
την 27η Σεπτεμβρίου του 1943 και εκτελέστηκαν δυο μέρες αργότερα, συμπληρώνοντας,
έτσι, τον αριθμό των Σαράντα Εννέα (49) όπως φανηκε παραπάνω
[http://margariti-gr.de/index.php/el/2012-11-21-00-10-09/181-2015-03-19-02-11-53]
Συμφωνα με τον ερευνητη Μαγερ λόγω των βίαιων δραστηριοτήτων
Γερμανών και Αλβανών ,
που κορυφώθηκαν στα τελη του Σεπτεμβρη,
σκοτωθηκαν το μήνα εκείνο εκείνες συνολικα στην επαρχια Παραμυθιας
75 Ελληνες.
Ενω πάλι ο ερευνητής Μάγερ αναφέρει στον τόμο Α σελιδα 320 του βιβλίου του
ότι τον επόμενο μήνα
δηλαδή τον Οκτώμβρη του 1943,
105 άτομα εκτελέστηκαν συνολίκα στη ευρύτερη περιοχή
και σύμφωνα με την ιστορικό Νάσση, στις εκτελεσείς συμμετείχαν πολλές φορές και οι Τσάμηδες ,όπως δηλαδή συνέβη και τους προηγούμενους δύο μήνες.
Τα ιδια τα γερμανικα αρχεια ομως
αναφεροντε σε αυτη τη συμμαχια των κατοχικων στρατευματων
οχι με »»μια μεριδα»» των Αλβανων της Τσαμουρια
αλλα με την τεραστια πλειοψηφεια των Αλβανοτσαμηδων της περιοχης ,
οπως ακριβως αναφερουν και τα εγγραφα του ΕΑΜ ΕΛΑΣ .
Αναφερει ο Γερμανος Συνταγματαρχης Γιοσεφ Ρεμολντ στα Γερμανικα εγγραφα που παρουσιαζει στο βιβλιο του καθηγητη Γκοτοβου
»»’Οι μονοι που μας υποστηριζουν στον αγωνα μας εναντιων των ανταρτων ειναι οι Αλβανοι»
»Τα κρυσφηγετα των Αλβανων εντοπιστηκαν με την βοηθεια των Αλβανων και εκκαθαριστηκαν »
»Το Συνταγμα μου και οι Αλβανοι ειχανε απωλειες κατα τη διαρκεια των επιχειρησεων»’
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ο Σουλιώτης Κουτσονίκας
αναφερει για τις περιοχες Λιαπουριας ,Μαλλακαστρας,Τοσκεριας κλπ
οτι σε αυτες
»»λαλειτε η αλβανικη γλωσσα»
ενω για τη Τσαμουρια αναφερει
οτι »’λαλειτε κυριως η αλβανικη γλωσσα»
πραγμα που σημαινει οτι λαλουντανε [λιγοτερο] και μια αλλη γλωσσα…..
Για τη επαρχία Σουλίου,Φαναρίου και Λάκκας Σουλίου
αναφέρει ότι ”λαλειτε η ελληνικη και η αλβανική”’
αρα μια χαρά δίγλωσσοι πλυθησμοί υπήρχανε.
Eνω και ο Ηπειρωτης ερευνητης Χριστοβασιλης πριν 1 αιωνα
σημειωνε στο εργο του οτι
πολλοι μουσουλμανοι της Τσαμουριας μιλαγανε εξισου και τα ελληνικα
Ο Νικόλας Πατσάλης ανέφερε στο έργο του
”Οι Τσάμηδες στα ορεινά τμήματα ομιλούν την ελληνική καθαρά”’.
”Από τις χριστιανικές κοινότητες της περιοχής , 6 η 7 μιλούν και αλβανικά”
Υπερβολίκες οι παραπάνω αναφορές αλλά όχι πολύ μακριά από την αλήθεια
Μάλλον το σωστότερο θα ήταν οτι
”’ Από τις χριστιανικές κοινότες της περιοχής ,6 η 7 μιλούν μονο αλβανικά”
Δηλαδη όλες οι άλλες ηταν δίγλωσσες ρωμεικα-αρβανίτικα.
Ο Περαιβός αναφερει για αυτους…
»»….. μολονότι ομιλούσι την αλβανικήν διάλεκτον, ως φυσικήν αλλά και μετά την απλοελληνικήν, εκφράζονται όμως ορθώς άνδρες τε και γυναίκες και μάλιστα όσοι κατοικούν τα πέριξ της Παραμυθίας. »»
Αναφερει οτι ολοι οι Αλβανοτσάμηδες
αλλά ειδικα οι μουσουλμανοι της Παραμυθιας και της επαρχιας της
εκφραζοντε-μιλανε »’ορθως»
,ανδρες και γυναικες, μαλιστα
την απλοελληνικη .
Ενω ο Μπαλτσιωτης αναφερει μεταξυ αλλων για τη Τσαμουρια.
»’Although the langue-vehiculaire of the area was Albanian, a much higher status was attributed to the Greek language, even among the Muslims themselves»
Δηλαδη οτι ακομα και οι μουσουλανοι της περιοχης της Τσαμουριας μιλαγανε και την ελληνικη γλώσσα.
Ο Γουιλλιαμ Εατον αναφερει λιγα χρονιαι πριν ,μεταξυ αλλων….
»» Οι μουσουλμάνοι κάτοικοι
της Παραμυθιάς και της επαρχίας της είχαν ως μητρική γλώσσα την ελληνική …..»»’
Αρα και αυτος αναφερει οτι οι μουσουλμανοι της επαρχιας Παραμυθιας ,δηλαδη του ανατολικου τμηματος της λεγομενης Τσαμουριας ,
ηταν διγλωσσοι .
Για τη διγλωσσία αρκέτων χωριών της Τσαμουριάς κυρίως των χριστιανικών και δευτερευοντως τωμ μουσουλμανικώ ν
Για τα πεδινά χωριά της επαρχίας Παραμυθιάς αναφέρει
”’…Ενταύθα
ινα μείνωμεν πιστοί στην αδάμαστο αλήθεια
είναι 2000 οικογένειαι δίγλωσσοι
τ.ε ομιλούν την ελληνική και την αλβανική.”
[Δημήτρη Χασιώτη ,Διατριβαί και υπομνήματα περί Ηπείρου]
Ο Σπυρομήλιος συνέταξε έκθεση τον Αυγουστο του 1878
που διαχώριζε τους κατοίκους σε
Ελληνες
Αλβανούς
και
Αλβανοελληνες
α]Σε περιοχές όπου μιλιούντε περισσότερο τα ελληνικά
επείδη υπερτερούν οι Ελληνες
και λόγω αυτού εξελληνιστηκαν γλωσσικά και οι Αλβανοί ,οπως σε χωριά της Παραμυθιάς
και σε περιοχές που μιλιέται περισσότερο η αλβανική
οπου επειδή υπερτερούν οι Αλβανοι έχουν εξαλβανιστει γλωσσικα
και οι Ελληνες ,όπως σε χωριά του Μαργαριτίου.
Ολα τα παραπάνω
επιβεβαιώνουν τη διγλωσσία σε μεγάλο μέρος της Τσαμουριάς
κυριως στο ανατολικό .
29 Απριλίου 1874 εκθεση υποπροξένου Ελλάδος στη Σαγιάδα.
”’Αναφέρει 60 χωριά της περιφέρειας Φιλιατών ,τα 40 χιστιανικά,
…σε όλα ομιλείται η ελληνική αλλά από τους μουσουλμάνους γίνεται χρήση της ελληνικής και αλβανικής.”’
Ο Δ Παναγιωτίδης στα τέλη του 19ου αιωνα ανερε μεταξύ άλλων
για τους χριστιανους της περιοχής …..
”’οι μεν των χωριών Μαργαριτίου
εισι αλβανόφωνοι ,πλην της Πάργας,
οι δε της Παραμυθιάς και των Φιλιάτων ως επι το πλείστον ελληνοφωνοι .
Αρα οι ” ελληνόφωνοι χριστιανοι ”’ ηταν ουσιαστικά δίγλωσσοι.
Ο Ζώτος Μολοσσος ανέφερε
στα οδοιπορικά του
για μερικά αλβανοτσάμικα χωριά πχ Μαρκάταις
οτι ήταν ελληνόγλωσσα η αλλιώς
”’ εξομώται ελληνόγλωσσοι”’,
μάλλον δίγλωσσοι δηλαδή.
Eνω ο Πουκεβιλ ανεφερε ….
»»Οι Τσάμισες έχουν ελληνική προσωπική γωνία, μεγάλα μαύρα μάτια και μακριά καστανά μαλιά. ..»’
Για τη »φυλετικη» υποσταση των Τσαμηδων μουσουλμανων και τη διαφορα τους απο τις βορειοτερες φυλες εγιναν και αλλες τετοιες αναφορες….
»’Η καθαρότητα της φυλής έχει λιγότερο σχολαστικά διατηρηθεί απ’ ότι με τις βόρειες φυλές,…»»[ Σκοτσέζος διπλωμάτης και περιηγητής, James Henry Skene ].
Ο Αγγλος Γουντχαουζ της συμμαχικης αποστολης, αναφερει μεταξυ αλλων για τους Τσαμηδες μουσουλμανους στο βιβλιο του »Μηλον της εριδος»’
»Οι Τσαμηδες ειναι φυλετικα ,
εν μερει Αλβανοι εν μερει Ελληνες και εν μερει Τουρκοι.»’
Συμπέρασμα
Συνεπώς στο Φαναρι το Σούλι και τη Λάκκα Σούλι
ειχαμε αμιγη διγλωσσια
ενω στην Τσαμουριά ,
δηλαδή στο μεγαλύτερο μέρος του σημερινού νομου Θεσπρωτίας
είχαμε και εκεί διγλωσσία
στο ανατολικό τμήμα [επαρχία Παραμυθιάς]
και λιγότερο σε χωριά των Φιλιάτων
Στην επαρχία Μαργαριτίου και στο μεγαλύτερο μέρος της παράλιας Θεσπρωτίας [πλην Σαγιάδας ]
η ελληνική ηταν απλά δευτερη γλώσσα και
σχεδον αποκλειστικα από τον ανδρικό πλυθησμό.
Ειχαμε δηλαδή αμιγη αλβανοφωνία.
Εεκι δηλαδή που παρατβρείται και ο σχεδον απόλυτος εξισλαμισμος.
Η γεωγραφία της περιοχης
και ο τρόπος καθόδου και τελικής εγκατάστασης
αλβανοφώνων αιτιολογουν τα παραπάνω.
Στην πάνω Σκάλα [ορεινά χωριά ανατολικα της Παραμυθιάς ]
και τα Φιλιατοχώρια [ορεινά χωριά βόρεια των Φιλιατών ]
είχαμε αμιγη ελληνοφωνία
Οι λιγοστοι χριστιανοί Τσάμηδες που ζουν ως σημερα στη Τσαμουριά αποκαλούν και αποκαλούσανε τον εαυτό τους ως
Τσάμη
Αρβανίτη
Ελληνα
Ρωμιο-Καουρη
ενώ αποκαλούν τους μουσουλμάνους της περιοχής
ως
Αλβανοτσάμηδες και Τουρκοτσάμηδες η σκέτο Τουρκους,
οι οποίοι με τη σειρά τους αποκαλούσαν τον εαυτό τους ως
Τσάμη
Τούρκο
Σκιπεταρο-Αλβανό
Ας δούμε και τον ετεροπροσδιορισμό των δύο αυτώνομάδν
από τους υπόλοιπους αμιγώς ελληνόφωνους Ηπειρώτες.
»Οι υπόλοιποι χριστιανοί [της Ηπειρου]
αποκαλούν τους χριστιανούς Τσάμηδες
ως Ελληνοτσάμηδες.»
[Kretsi, Γεωργία. Verfolgung und Gedächtnis στην Αλβανία . Harrassowitz, 2007. ISBN 978-3-447-05544-4 , σ. 283.]
»Στην Ελλάδα, oι μουσουλμάνοι Τσάμηδες
αναφέρθηκαν με διάφορα ονόματα από διαφορετικούς συγγραφείς. Ονομάζονταν Αλβανοτσάμηδες [14] και Τουρκαλβανοί (Τουρκαλβανοί]
[15] ή Τουρκοτσάμηδες»
[14[ Kretsi, Γεωργία. Verfolgung und Gedächtnis στην Αλβανία . Harrassowitz, 2007. ISBN 978-3-447-05544-4 , σ. 283.
15 Λεξικό Μπαμπινιώτη]
Βλέπουμε επομένως οτι
τόσο οι ίδιοι
όσο και οι υπόλοιποι Ηπειρώτες
δεχονταν την ελληνικότητα τους
και τους χαρακτηριζαν ως τέτοιους
Εκτος αυτού αν οι χριστιανοί Τσάμηδες ήταν »Αλβανοί»
δεν θα αποκαλούσανε ως Αλβανοτσάμηδες μόνο τους μουσουλμάνους,
αλλά και τον εαυτό τους.
Σε ότι αφορά το 1913-14
και τους χριστιανούς Τσάμηδες-Ελληνοτσάμηδες της Θεσπρωτίας
»Οι ντόπιοι ομιλητες της αλβανικής δεν μοιράστηκαν τις εθνικές ιδέες των μουσουλμάνων αλβανόφωνων γειτόνων τους, ενώ αντιθέτως παρέμειναν προσανατολισμενοι στον ελληνισμο και αναγνωρίζαν τους εαυτους τους ως Έλληνες.»’
[Μπαλτσιώτης]
Βλέπουμε οτι όπως λέει ο Μπαλτσιώτης [ και οχι κανένας εθνικιστής]
αυτοί »παρέμειναν προσανατολισμένοι» στον ελληνισμό
και αυτοπροσδιορίζονταν μάλιστα ως τέτοιοι.
Καθόλου τυχαία η λέξη ”’παρέμεναν”’.
Κατάριψη του παραμυθιού της αλβανικού εθνικισμού
οτι εθνοτητα=γλώσσα.
»Οι μουσουλμάνικες κοινότητες της Ηπειρου που ομιλουσαν ελληνικά
όπως στις πόλεις Γιάννενα και Παραμυθιά και μερικοί στις πόλεις της Πάργας και της Πρέβεζας μοιράστηκαν την ίδια διαδρομή κατασκευης ταυτότητας με τους μουσουλμάνους αλβανόφωνους.
[Baltsiotis. The Muslim Chams of Northwestern Greece. 2011.]
Kαι εδω αποδεικνυεται ότι η κύρια γλώσσα στην επαρχία Παραμυθιάς
ακόμα και μεταξυ των Μουσουλμάνων ,δηλαδή των Αλβανοτσάμηδων
ηταν τα ελληνικά.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
4 αναφορές
1η
Από το βιβλίο του Γκοτοβού που ερεύνησε τα Γερμανικά αρχεία έχει βρεθεί μεταξύ άλλων η εξής μαρτυρία ..
»»»Ο Γερμανός συνταγματάρχης Remold, γράφει τα εξής για την επιχείρηση «Augustus»:
«Οι Αλβανοί στις παράκτιες περιοχές είναι εξαιρετικά γερμανόφιλοι.
Έχουν συμβάλει στην εκκαθαριστική επιχείρηση [Augustus] ….. (BA – MA Freiburg, RH 28-1-99/98).»»
2η
Περίπου ένα μήνα μετά τη σύσκεψη αυτή του κλιμακίου της «Ξίλια» στην Ηγουμενίτσα,
η στρατιωτική διοίκηση 1032, με έδρα τα Ιωάννινα,
στέλνει στο γερμανό στρατιωτικό διοικητή της Ελλάδας ένα έγγραφο
το οποίο τιτλοφορεί με τη φράση «Το αλβανικό ζήτημα».
Στο έγγραφο αυτό, ο συντάκτης, συνταγματάρχης von Bothmer, μεταφέροντας την εκτίμηση της υφισταμένης υπηρεσίας, γράφει52:….
«Ο διοικητής του στρατιωτικού τμήματος που επιχειρεί εναντίον των ανταρτών στη Θεσπρωτία και το οποίο υπάγεται στο 22. Ορεινό Σώμα Στρατού, αντισυνταγματάρχης Remold,
εκφράζει σε επιστολή του προς τον αλβανό ηγέτη Redzep Dino ευχαριστίες και ευαρέσκεια για τις υπηρεσίες που προσέφεραν οι Αλβανοί στον αγώνα εναντίον των ανταρτών……..
Ακόμη και σήμερα η οπλισμένη αλβανική πολιτοφυλακή φρουρεί οδούς, γέφυρες και χωριά στα όρια της κατεχόμενης από τους αντάρτες περιοχής και στηρίζει τις γερμανικές δυνάμεις έμπρακτα στον αγώνα κατά των ανταρτών…….
Εκτός τούτου εκτελεί και καθήκοντα χωροφυλακής.
Η οικογένεια Ντίνο έχει τη μεγαλύτερη πολιτική επιρροή στον πληθυσμό της Τσαμουριάς,
ο οποίος ζητά την ένωσή του με την εγγυηθείσα από τον Φύρερ ελεύθερη Αλβανία,
ύστερα από τη φυγή του ελληνικού πληθυσμού και της ηγεσίας του από
την περιοχή. »»»’
3η
Ρεμολντ Γερμανός διοικητης του 99ου Συνταγματος Ορεινων Καταδρομων στις 16-9 43… υποβάλει έκθεση προς τη Μεραρχία υπ αριθμον 432/16.9.1943
Ιδου μερικά αποσπάσματα….
””’Υφίστανται από μακρού ένα απέραντο μίσος των Αλβανών εναντίων των Ελλήνων το οποίο μετά το 1940 γνώρισε νέα κλιμάκωση….
Σε όλες τις περιπτώσεις που έχουν εμφανιστει αντάρτες στην Τσαμουριά ,
προκειται για Ελληνες…….
Το σύνολο των ανταρτών σε Αγια Κυριακή και Σουλι ειναι Ελληνες……
Οι μόνοι που μας υποστηρίζουν στον αγώνα μας εναντίων των Ανταρτων ειναι οι Αλβανοί….
Κρυσφηγετα ανταρτων εντοπιστηκαν με την βοήθεια Αλβανών και εκκαθαριστηκαν..
Το Συνταγμά μου και οι Αλβανοι ειχανε διαρκως απώλειες κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων…
4η
Λίγες μέρες μετά, την Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου, μια γερμανική περίπολος έπεσε σε ενέδρα ανταρτών στο πέρασμα της Σκάλας έξω από την Παραμυθιά.
Ένας υπαξιωματικός και τέσσερις στρατιώτες έπεσαν νεκροί.
Στις 27 Σεπτεμβρίου με διαταγή της 1ης Ορεινής Μεραρχίας της Βέρμαχτ
άρχισε η γερμανική επιχείρηση αντιποίνων με στόχο τα μεγαλύτερα χωριά βόρεια της Παραμυθιάς…..
Στην επιχείρηση αυτή δίπλα στους Γερμανούς , συμμετείχαν και τμήματα Αλβανοτσάμηδων.
Το ίδιο βράδυ ο 1ος λόχος του 54ουσυντάγματος μηχανικού του γερμανικού στρατού ανέφερε στην εκθεσή του :
«24 νεκροί συμμορίτες, 8 τραυματίες, υπολογίζονται άλλες 15-20 απώλειες.
Πυρπολήθηκαν τα ακόλουθα χωριά: Σέλλιανη, Σεμέλικα, Ελευθεροχώρι.
Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος και 150 Αλβανοί που τα πήγαν πολύ καλά».
[Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, «Αιματοβαμένο Εντελβάις – Η 1η Ορεινή Μεραρχία, το 22ο Σώμα Στρατού ]
Μου αρέσει!Μου αρέσει!