Διαβάστε την ανάρτηση της Χρυσής Αυγής στην ιστοσελίδα της…
“Την παρακάτω επιστολή λάβαμε από τον πατέρα ενός άνδρα των Ο.Υ.Κ., αμέσως μετά τις άθλιες επιθέσεις από το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο. Το περιεχόμενό της είναι συγκινητικό και οφείλουμε να το αναδημοσιεύουμε, μαζί με την απάντησή μας.
Προς τον κ. Ηλία Κασιδιάρη:
«Είμαι πατέρας ενός από τα παιδιά των ΟΥΚ που βάλλονται σήμερα με το χειρότερο τρόπο από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Το παρουσιάζουν, όπως και τα υπόλοιπα, σαν τέρας στα κανάλια. Δεν είναι έτσι. Είναι παιδιά που αγαπούν την πατρίδα τους, που θέλουν να προσφέρουν σ΄ αυτήν γι΄ αυτό μπήκαν στα ΟΥΚ. Κινδυνεύουν κατά την εκπαίδευσή τους, αλλά συγχρόνως βλέπουν και την αχαριστία της πολιτείας απέναντί τους. Χρόνια ολόκληρα βάλλονται από παντού. ‘Εχω την εντύπωση ότι οι πολιτικάντηδες τους φοβούνται. Ο γιος μου είναι εθνικά υπερήφανος ‘Ελληνας με μεγάλη αγάπη προς την πατρίδα και τα εθνικά ιδεώδη. ‘Ετσι μεγάλωσε. ‘Ετσι τον μεγαλώσαμε κι εμείς. Να αγαπά την πατρίδα του, να αγωνίζεται γι΄ αυτήν και να γνωρίζει την ένδοξη ιστορία της. ‘Ηταν επιλογή του τα ΟΥΚ. Από μικρό παιδάκι. ‘Ηθελε να προσφέρει στην πατρίδα. Μέσα από την πιο σκληρή εκπαίδευση. Και τα συνθήματα μέρος της εκπαίδευσής τους είναι για να μπορούν ν΄ αντέχουν τις σκληρές δοκιμασίες και να έχουν σύμπνοια μεταξύ τους.
Διάβασα το κείμενό σου Ηλία και θέλησα να σ΄ ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου που υπερασπίζεσαι αυτά τα παιδιά και τον γιο μου. Σίγουρα η κατάσταση που βρίσκεσαι εσύ τώρα, στη φυλακή, είναι πολύ χειρότερη από την θέση του γιου μου παρά τον πόλεμο που τους κάνει η συγκυβέρνηση. Γι΄ αυτό και σ΄ ευχαριστώ διπλά. Είναι πολύ δύσκολο, χρειάζεται μεγαλείο ψυχής να μπορείς μέσα από τη φυλακή που σε έκλεισαν παράνομα γιατί κι εσένα σε φοβούνται, να καταφέρνεις να βρίσκεις τα κατάλληλα λόγια υπεράσπισης των παιδιών αυτών. Εσύ που υπηρέτησες στις ειδικές δυνάμεις, μπορείς να καταλάβεις τη θέση τους. Σε παρακολουθώ χρόνια τώρα, παρακολουθώ ομιλίες σου, συνεντεύξεις που δίνεις, βλέπω με τι υπερηφάνεια και λεβεντιά αντιμετωπίζεις τις διώξεις σου. ‘Ολες άδικες είναι, το ξέρω, το έχω καταλάβει. Άλλο τι λένε τα κανάλια. ‘Όπως κατηγορούν κι αυτά τα παιδιά των ΟΥΚ.
Δεν είμαι και τόσο καλός στα λόγια όπως είσαι εσύ. Εκείνο που ήθελα να σου πω είναι ότι ο αγώνας που κάνεις έχει μεγάλη ανταπόκριση στις καρδιές εκείνων που αισθάνονται ‘Ελληνες. Σου εύχομαι να αποφυλακιστείς γρήγορα και να δικαιωθείς όπως σου αξίζει. Και να φθάσεις σε ακόμα μεγαλύτερα αξιώματα. Αν ήμουν πατέρας σου θα ήμουν πολύ υπερήφανος για σένα. Θα ήθελα να ήσουν γιός μου. Αλλά και σαν ‘Ελληνας που αγαπά την πατρίδα του είμαι διπλά υπερήφανος που υπάρχουν παλικάρια ‘Ελληνες όπως εσύ να μας θυμίζουν την ιστορία, τις αξίες και τα ιδανικά μας της πατρίδας μας που κάποιοι πολιτικάντηδες θέλουν να τα λησμονήσουμε. Σ΄ ευχαριστώ πολύ αγόρι μου. Να έχεις πάντα το Θεό μαζί σου.»
(Τα στοιχεία του αποστολέα είναι στη διάθεσή μας, αλλά δεν δημοσιεύονται για ευνόητους λόγους).
Η απάντηση του Ηλία Κασιδιάρη
«Αγαπητέ κύριε,
Ζητώ συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση, αλλά ο παράνομος εγκλεισμός μου έχει στερήσει κάθε δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας. Η υπεράσπιση των Ελλήνων που αδικούνται από ένα αντεθνικό Σύστημα είναι καθήκον μας. Όσα εμπόδια και αν υψώνονται μπροστά μας, εμείς θα συνεχίσουμε να τηρούμε τον όρκο μας και να πράττουμε το καθήκον μας. Ευχαριστούμε θερμά για το περιεχόμενο της επιστολής σας. Θα μου επιτρέψετε μόνο μία μικρή διαφωνία: η τωρινή μας θέση δεν είναι χειρότερη από αυτή του γιου σας (ιδίως κατά τους έξι μήνες της Σχολής Υποβρυχίων Καταστροφών). Βλέπουμε τη φυλακή σαν μία ακόμα δοκιμασία αντοχής, σαν την δική μας «Διαβολοβδομάδα», σαν το «Σχολείο Αιχμαλώτων» που περνούν οι Καταδρομείς στην Ρεντίνα. Εδώ μάλιστα δεν σε πνίγουν στο νερό μέχρι ασφυξίας, ούτε σε παρατάνε στο βουνό χωρίς τροφή, άρα η κατάσταση «παλεύεται» πιο εύκολα. Αυτό που ενδεχομένως «δεν παλεύεται» είναι η απώλεια της ελευθερίας του ανθρώπου. Όταν όμως υπηρετείς έναν ανώτερο σκοπό, ένα ανώτερο ιδανικό, όπως η Πατρίδα, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για κάθε θυσία. «Όποιος δεν κάνει θυσίες για τις Ιδέες του ή αυτός δεν αξίζει ή οι Ιδέες του».
Τα θερμά σας λόγια μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε τον Αγώνα μας.”
Με τιμή,
Ηλίας Κασιδιάρης
Φυλακές Κορυδαλλού
28/3/2015
ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ.
ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ.
Τα συγχαρητήρια στους πραγματικούς Έλληνες.
ΥΠΟΜΟΝΗ ΑΠΑΝΤΟΧΗ
ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ
Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΒΓΕΙ
ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το τραγούδι των Τουρκικών Ειδικών Δυνάμεων!
Οι “σύμμαχοι” στο NATO Τούρκοι λοιπόν έχουν “τραγουδάκι” που λέει:
“Εφόσον υπάρχει στο κόσμο ο πρόστυχος ο Έλληνας, μα τον Αλλάχ δεν μου φεύγει αυτό το μίσος”, ξεκινά το τραγούδι των Τούρκων κομάντος. Τραγούδι που κάθε στίχος του, κάθε λέξη του ξεχειλίζει από μίσος“Όσο στέκομαι και τον βλέπω απέναντί μου σαν σκυλί, μα τον Αλλάχ δεν μου φεύγει αυτό το μίσος.
1000 κεφάλια γκιαούρηδες δεν μπορούν να ξεπλύνουν αυτό το μίσος”, λένε με βροντερή φωνή οι Τούρκοι.
Γιατί τόσο μίσος; Η επόμενη στροφή του απάνθρωπου άσματος εξηγεί: “Μοναδικός μου σκοπός είναι η εκδίκηση. Όταν έρθει η ώρα μου για το πεδίο της μάχης σε μια μέρα θα σφάξω 1000 γκιαούρηδες. Μα τον Αλλάχ, δεν μου φεύγει αυτό το μίσος”.
Μέχρι το τέλος του τραγουδιού, τα ελληνικά κεφάλια που πέφτουν , όλο και αυξάνονται και όχι μόνο αυτά. Ότι μπορεί να ξεριζωθεί από ένα Έλληνα, οι Τούρκοι το ξεριζώνουν, τραγουδιστά.
“1000 κεφάλια από γκιαούρηδες δεν μπορούν να ξεπλύνουν αυτό το μίσος. Να έλιωνα με πέτρες τα κεφάλια 30.000 απ΄ αυτούς. Να ξερίζωνα με τανάλια τα δόντια 10.000 απ΄ αυτούς. Να πετούσα 100.000 πτώματα απ΄ αυτούς στο ποτάμι”.
Εκτός από τους Τούρκους και οι υπόλοιποι γείτονές μας μας …μνημονεύουν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής τους εκπαίδευσης. Βούλγαροι και Σκοπιανοί, έχουν σαν βασικό θέμα για τα δικά τους πολεμικά τραγούδια, τη Θεσσαλονίκη, η οποία πιστεύουν ότι δικαιωματικά τους ανήκει. “Ας μας Σολούν μαρς”, τραγουδούν, που σημαίνει “εμπρός για τη Θεσσαλονίκη”. Όσο για τους Αλβανούς; Αυτοί χρησιμοποιούν τα τραγούδια των Τούρκων εκπαιδευτών τους, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν αναλάβει την εκπαίδευση και την οργάνωση του στρατού των Τιράνων.
Αναγκαίο “κακό”, λοιπόν τα “άσματα μίσους”; Ναι λένε όσοι πέρασαν την εκπαίδευση Ειδικών Δυνάμεων,που τα θεωρούν αναπόσπαστο κομμάτι της.
Ο ΥΦΕΘΑ πια και υποστράτηγος ε.α Νίκος Τόσκας είχε δηλώσει στην εφημερίδα ΝΕΑ:
«Τα συνθήματα χρησιμοποιούνται τους περισσότερες φορές συνειδητά για την ανύψωση του ηθικού των στρατιωτών και ειδικότερα στους καταδρομείς αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της κουλτούρας που διαμορφώνεται στο σώμα». Ο ίδιος παραδέχεται πως όταν ήταν διοικητής στρατιωτικής μονάδας στον Έβρο προέτρεπε τους στρατιώτες του να τραγουδούν παρόμοιους «ύμνους». Και συνεχίζει «Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, ταλαντεύομαι αν έκανα τότε τη σωστή επιλογή»!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο