Η χαμένη «αθωότητα» της αριστεράς: Εσωκομματικό «μακελειό» στον Σύριζα

Έντονη υπήρξε η προπαγανδιστική προσπάθεια του Σύριζα να εμφανιστεί ως η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση, προσπαθώντας προφανώς να ξεχάσει την οικουμενική διακυβέρνηση ΝΔ – ΚΚΕ. Ως αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας της «αριστεράς» να εμφανιστεί ως δήθεν «άσπιλη», έχουμε την εικόνα μίας εσωκομματικής διάλυσης, με σπαρταριστά στιγμιότυπα.

 

 

 

Πλέον ανοιχτά οι πασοκογενείς αντιμάχονται τους «λαφαζανίστας» και τούμπαλιν, όμως ο καθείς στέκεται στη θέση του, στηρίζει την κυβέρνηση και αναμένει να περάσει η μνημονιακή καταιγίδα για να συνεχίσουν να συνυπάρχουν, σα να μη συνέβη τίποτα.

Σας παραθέτουμε μερικά από τα καλύτερα και πιο αστεία αποσπάσματα δηλώσεων των τελευταίων ημερών:

Πανούσης για «αντάρτες»: «Ρωσικές μπαμπούσκες κλεισμένες σε μαρξικά τσιτάτα οι διαφωνούντες»

Λαφαζάνης για Τσίπρα και νέο μνημόνιο: αν επιμείνει να το εφαρμόσει, τότε κινδυνεύει να μετεξελιχθεί σε μια νέα μεγαλύτερη ΔΗΜΑΡ ή σε ένα είδος μεγάλου πολυσυλλεκτικού «Ποταμιού».

Λεουτσάκος: Η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να μετατραπεί και να μεταλλαχτεί σε μνημονιακό κόμμα γιατί τότε ακυρώνεται και τότε θα αποτελέσει μία παρένθεση, θα απογοητεύσει τους πολίτες.

Αλήθεια, όμως, γιατί κάνουν έτσι οι «σύντροφοι της Αριστεράς», πολλοί εκ των οποίων είτε βρίσκονταν στο ΚΚΕ όταν υπογράφονταν οι αμαρτωλές συμβάσεις με την Siemens, είτε αργότερα κυβέρνησαν με το ΠΑΣΟΚ, υιοθετώντας την πιο καταστροφική νοοτροπία, αυτή του πελατειακού – κομματικού κράτους, την οποία συνέχισε κανονικότατα ο Σύριζα στην ολιγόμηνη διακυβέρνησή του;

Το επικοινωνιακό επιτελείο του Σύριζα, από κοινού με τα κανάλια της διαπλοκής, προσπαθούν να μας πείσουν για μία δήθεν «αθωότητα» του Σύριζα, η οποία απολέσθη βιαίως και ως αποτέλεσμα αυτής της απώλειας έχουμε αυτές τις αναταράξεις. Μπορεί, όμως, να αναζητηθεί «αθωότητα» μέσα σε ένα χαμαιτυπείο;