Το 2016 οι αμετανόητοι ιθαγενείς ιδιοκτήτες σπιτιού και χωραφιού θα πληρώσουν 3,6 δισ. ευρώ αριστερό ΕΝΦΙΑ. Οι εργάτες που θα διεκδικήσουν 1.000 ευρώ αμοιβή υπερεργασίας θα βάλουν στην τσέπη τους 360 ευρώ. Τα 640 ευρώ ανήκουν στο κράτος της αριστεράς. Σε όλη την καπιταλιστική Ευρώπη αυτά θεωρούνται εντελώς απαράδεκτα. Στην Ελλάδα αποκαλούνται πρώτη φορά αριστερά.
Αυτή την Ελλάδα του τίποτα και του μηδέν σε όλα προετοιμάζει ο Τσίπρας (είπε στην Βουλή) να ξανασυγκρουστεί με τους καπιταλιστές δανειστές και τους κύκλους των ξένων κέντρων που συνωμοτούν ενάντια στην ελληνική αριστερά…
Τα δεμάτια με το «σανό» ότι αυτά τα βρήκε ο ΣΥΡΙΖΑ από τους «μνημονιακούς φιλελέδες θα μείνουν αφάγωτα… αφού τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους και δεν χρειάζονται ντουντούκες και ινστρούχτορες.
Τα πλεονάσματα που επιβάλλουν, το τρίτο μνημόνιο και οι μνημονιακές δεσμεύσεις του Τσίπρα για μηδενική ύφεση το 2016 μεταβάλουν σε φορολογικό κορμό τα 3,6 δισ. ευρώ του ΕΝΦΙΑ (από τα οποία 600 δισ. ευρώ είναι ο ΕΝΦΙΑ του 2015) αλλά και όσα προκύψουν τελικά από την αύξηση των εισφορών σε μεροκάματα και μισθούς.
Αλλιώς το κράτος-πατερούλης δεν θα πληρώσει κρατικές συντάξεις. Και αυτό είναι πρόβλημα των αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν υποσχεθεί και Δώρο Χριστουγέννων…
Άλλη μια δόση από τα κούφια λόγια και την αριστερή μπουρδολογία ίδια με εκείνη που ρίξανε στους ιθαγενείς ψηφοφόρους του 63% που χόρευαν στο Σύνταγμα το βράδυ του δημοψηφίσματος επειδή έριξαν το ΝΑΙ… και το βράδυ των εκλογών που αποτελείωσαν… τους μνημονιακούς «φιλελέδες» του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. και θεμελίωσαν την πρώτη φορά αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ…
Και επειδή είναι αλήθεια ότι ο Τσίπρας δεν έφερε αλλά μόνο βολεύτηκε στις σίγουρες εισπράξεις των 3,6 δισ. ευρώ του ΕΝΦΙΑ 2015-2016 (που όντως εμπνεύστηκαν φανατικοί κρατιστές Καραμανλης – Σαμαράς – Μεϊμαράκης και οι τριτοκοσμικοί σοσιαλιστές Παπανδρέου – Βενιζέλος – Γεννηματά), καλό είναι να ξεχάσουμε την διαφορά των παραπάνω φατριών των αριστερών κυβερνήσεων της τελευταίας δεκαετίας της μεταπολίτευσης.
Άλλωστε η Ελλάδα έχει την αποκλειστική «πρωτιά», στην Ευρώπη, να επιλέγει μόνο αριστερές ιδεολογίες φανατικής κλειστής κρατικής οικονομίας, ανεξαρτήτως κομμάτων και κυβερνήσεων.
Και να τι λένε (αναλύσεις και στοιχεία ΟΟΣΑ και ΣΕΒ) για τις «πρωτιές» των κρατιστών της Ν.Δ., των τριτοκοσμικών του ΠΑΣΟΚ και των αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την ιδιοκτησία και την αμοιβή εργασίας, συγκρίνοντας την Ελλάδα με την καπιταλιστική… Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από το 2014 η Ελλάδα έχει τους υψηλότερους φόρους κατοχής ακινήτων ενώ ταυτόχρονα το κράτος λαμβάνει το μεγαλύτερο μερίδιο από τον μισθό ενός σχετικά καλοπληρωμένου μισθωτού.
Την ώρα δηλαδή που οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως για παράδειγμα) οι αγγλοσαξονικές, που φορολογούν υψηλά την κατοχή ακινήτων έχουν πολύ χαμηλότερη φορολογία στα εισοδήματα από εργασία, ή το αντίστροφο, η Ελλάδα είναι μια μοναδική περίπτωση ταυτόχρονης υψηλότατης φορολόγησης και των δύο.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ε.Ε. που έχει υιοθετήσει τις συστάσεις για αύξηση των φόρων στα ακίνητα χωρίς όμως να εκλογικεύσει τους φόρους στην εργασία.
Η ελληνική «πρωτιά», στην φορολογική πολιτική για ακίνητα, εκμηδένισε την αγορά ακινήτων από το 2009 και μετά όπου ο συντελεστής 11% επί των αντικειμενικών τιμών σε χαμηλότερες όμως αγοραίες αξίες έφερνε στο κράτος τα 500 εκατ. ευρώ τον χρόνο τα οποία και η σημερινή κυβέρνηση θα καλύψει συντηρώντας και επεκτείνοντας τον ΕΝΦΙΑ.
Στην δε αγορά εργασίας το 62% που απαιτεί το κράτος από μια πρόσθετη αμοιβή υπερεργασίας 1.000 ευρώ με συνέπεια να επιβαρύνει την επιχείρηση επιπλέον κατά 350 ευρώ (σε κάθε 1.000 ευρώ) καταλήγει, στην Ελλάδα, σε βάρος και των αμοιβών και του τζίρου της αγοράς.
Αυτή η «πρωτιά» του, μοναδικού στην Ευρωπαϊκή Ένωση αριστερού καθεστώτος, οδηγεί από το 2016 από την μια στην καθολική κατάρρευση της ιδιοκτησίας και της αγοράς ακινήτων και από την άλλη στην επισημοποίηση της μαύρης αγοράς εργασίας.
Πρόκειται για κρατικίστικες πονηριές που καλλιεργήθηκαν μεν από τον αριστερισμό της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, αλλά ως οικονομική πολιτική βάση του και ιδεολογικά αριστερού ΣΥΡΙΖΑ, εκμηδενίζουν κάθε προοπτική ανάπτυξης. Είναι απλό να το αντιληφθεί κανείς αν είναι σε θέση και θέλει πράγματι να εκτιμήσει την σημασία για κάθε οικονομία και ανάπτυξη που συγκεντρώνουν η αγορά ακινήτων αλλά και τα φορολογικά κίνητρα για τις αμοιβές και για την αγορά εργασίας.
Blog: "elamefora" 