Ένα από τα μεγαλύτερα ατιμώρητα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας!

/ 09/08/2017

Ναγκασάκι 9 Αυγούστου 1945…

Σχετικά θέματα

2 σκέψεις σχετικά με το “Ένα από τα μεγαλύτερα ατιμώρητα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας!”

  1. Ιερέας δένει Άγγελο Κυρίου για 375 χρόνια επί της Γης!

    …μείνε λίγο έως ανέλθω μέχρι τρίτο ουρανό

    σχόλιο Γ.Θ : Ετοιμαστείτε να ανατριχιάσετε…

    Ο Μέγας Βασίλειος λέγει ότι εάν ο ιερέας πορνεύσει και νεκρούς αναστήσει πλέον να μην τολμήσει να λειτουργήσει, διότι δύναται με κόπο πολύ να γίνει άγιος και θαυματουργός αλλά ιερέας όχι. Διότι αδύνατον είναι ο ακάθαρτος να θύη και να μελίζει τον Αμνό, του Θεού, όπου ουδέ αυτοί οι άγγελοι τολμούν να παρακύψουν και να δουν τέτοιο μυστήριο, μόνο στέκονται μετά φόβου και τρόμου. Ιδού και μερικά διηγήματα.

    ΔΙΗΓΗΜΑ ΠΡΩΤΟΝ
    ΙΕΡΕΑΣ ΔΕΝΕΙ ΑΓΓΕΛΟ ΚΥΡΙΟΥ ΓΙΑ 375 ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ

    Στα χρόνια που μαρτύρησε ο άγιος μεγαλομάρτυρας Μερκούριος ήταν κάποιος ιερέας μέθυσος, που πάντα πήγαινε στις ταβέρνες και έπινε συνεχώς οίνον. Μια λοιπόν μέρα ο άρχοντας εκείνης της πόλης έστειλε την δούλη του στο σπίτι του ιερέως να τον βρει. Αντί αυτού όμως βρήκε την πρεσβυτέρα και της λέει. «Που είναι ο ιερέας;». Η δε πρεσβύτερα της λέει ότι είναι στα καπηλειά. Η δούλη του είπε: «Ο άρχοντας με έστειλε, διότι αύριο θέλει να κάνει μια θεια λειτουργία και μνημόσυνο στους γονείς του».

    Αυτά είπε και έφυγε. Η δε πρεσβυτέρα, η οποία είχε και αυτή δούλα, της λέει: «Εγώ πηγαίνω στο σπίτι της μητέρας μου όπου και θα κοιμηθώ. Όταν λοιπόν έλθει ο ιερεύς, ανάπαυσον αυτόν στην κλίνη του, διότι αύριο έχει Θεια Λειτουργία».
    Όταν έγινε βράδυ ήρθε ο ιερέας στο σπίτι μεθυσμένος. Και αναπαύτηκε στο κρεβάτι του. Η δε δούλη του, επειδή εισήλθε ο διάβολος μέσα της, έπεσε πλησίον του Ιερέως.
    Έξυπνος δε ο Ιερέας, ήλθε σε σμίξη μαζί της νομίζοντας πως είναι η πρεσβυτέρα του. Το πρωί ήλθε η πρεσβυτέρα και τον βρήκε αυτόν να κοιμάται και του λέει: «Ανάστα και ψάλε την ακολουθία σου, διότι ο άρχοντας έχει λειτουργιά για τους γονείς του».
    Ο ιερέας στρέψας από την άλλη πλευρά αποκοιμήθηκε.
    Και πάλι ήλθε κοντά του η πρεσβύτερα και του λέει: «Δεν σου είπα να σηκωθείς διότι σήμερα θα λειτουργήσεις;». Ο δε Ιερέας μειδίασας της λέει: «Τι λέγεις, ταλαίπωρη; Δεν είδες τι κάναμε αυτήν την νύχτα, αλλά λες ότι λειτουργιά έχω;».
    Η δε πρεσβυτέρα τού λέει: «Τι κάναμε; Διότι εγώ στην οικία του πατέρα μου κοιμήθηκα». Τότε ο ιερέας της λέει: «Εγώ την νύχτα αυτή έπεσον μετά γυναικός και ποιος θήρευασα εμάς;». Τότε ρώτησε την δούλη του. Και αυτή του είπε:
    «Ο σατανάς με πείραξε και έπεσα πλησίον και αυτός ήρθε μαζί μου σε σμίξη».
    Τότε έκλαψαν και λυπηθήκαν πολύ. Λέγει δε ο ιερέας: «Σωπάστε, μήπως μας ακούσει κανείς, διότι ο Θεός είναι εύσπλαχνος και πολυέλεος και δια της εξομολόγησης θα με συγχωρήσει ο Κύριος».
    Έψαλε λίγη ακολουθία και λόγω ντροπής πήγε στον άρχοντα να λειτουργήσει. Μετά δε την προσκομιδή, όταν είπε την ευχή «Ο Θεός, ο Θεός ημών ο τον ουράνιον άρτον κλπ…» ήλθε ο Άγγελος. Για να τελειώσει τα ΆΓΙΑ ΔΩΡΑ και είδε τον ιερέα λέγει προς αυτόν.

    «Ω αφορισμένε του Θεού, πως τόλμησες να εισέλθεις να λειτουργήσεις τα Θεία Μυστήρια; Δεν είδες ότι ακάθαρτος και βέβηλος είσαι εσύ για την αμαρτία που έπραξες την προηγουμένη νύχτα; Εμείς ασώματοι και άυλοι όντες, ευλαβούμεθα να δούμε το Άγιον Πρόσωπο της μακαρίας Θεότητας στο Άγιο Μυστήριο της Θειας Ευχαριστίας, αλλά με τις φτερούγες μας καλύπτουμε το πρόσωπό μας και περιιστάμεθα με πολύ τρόμο και φόβο και συ τα καταφρονείς όλα και επιχειρείσαι τα Άγια Των Αγίων και επί στόματος φαγείν μέλλεις;».

    Ο δε ιερέας είπε στον Άγγελο: «ΕΠΕΙΔΗ ΕΣΥ ΜΕ ΑΦΟΡΙΣΕΣ, ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΑΦΩΡΙΣΜΕΝΟΣ» και ω του θαύματος!!!!!
    Αμέσως απεπτερώθει ο άγγελος και έμεινε ως άνθρωπος στην Εκκλησία.
    Ο δε ιερέας δεν το είδε αυτό, μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας πήγε στο σπίτι του άρχοντα και το βράδυ γύρισε στην οικία του. Μετά από κάποιες μέρες κάποιος άνθρωπος πέθανε στην χώρα εκείνοι και κάλεσαν τους ιερείς να τον ψάλουν. Κάλεσαν λοιπόν και τον ιερέα αυτόν. Την ώρα λοιπόν της νεκρώσιμου ακολουθίας, όταν ο ιερέας αυτός είπε «Συ ει η ανάστασις, η ζωή και η ανάπαυσις….» ω του θαύματος!!!!!!!!!

    Ευθύς ο νεκρός ανακάθισε και είπε στον ιερέα ότι «αν και νεκρούς αναστήσεις, δεν είσαι άξιος να φορέσεις το πετραχήλι ή να λειτουργήσεις ή να κάνεις κάτι το ιερατικό». Αυτά είπε ο νεκρός και έπεσε πάλι μέσα στο μνήμα. Ο δε λαός και οι υπόλοιποι ιερείς βλέποντας το παράδοξο αυτό θαύμα είχαν μεγάλη απορία και ρωτούσαν τον ιερέα: «Τι σημαίνει αυτό το μεγάλο θαύμα;». Τότε ο ιερέας εξομολογήθηκε ενώπιον όλων το αμάρτημά του. Τότε λέγουν οι υπόλοιποι ιερείς:
    «Από τώρα και στο εξής σε συμφορουμε εμείς και όπως θέλεις ποίησον» και έφυγε αυτός λυπημένος στον οίκο του και διηγήθηκε τα γεννώμενα. Τότε λέει προς την πρεσβυτέρα:
    «Τι θα κάνουμε από εδώ και στο εξής; Επιστήμη άλλη δεν γνωρίζω, πως θα σας θρέψω; Αλλά θα φύγουμε από αυτόν τον τόπο να πάμε σε μια άγνωστη χώρα να μην μας γνωρίζουν για να περάσουμε το υπόλοιπο της ζωή μας».

    Φύγανε λοιπόν σε άλλη πόλη που κανείς δεν τους γνώριζε και λειτουργούσε εκεί. Και ω! του θαύματος. Το πρόσωπό του λόγω του αφορισμού από τον άγγελο έγινε μέλαν.
    Αφού πέθανε η πρεσβυτέρα και τα παιδιά αυτού έζησε μόνος 375 χρόνια.
    Υπήρχε εκείνον τον καιρό Μητροπολίτης αξιόλογος και δίκαιος σε όλα.
    Όταν ήλθε η εορτή του Άγιου Μερκουρίου και ο άρχοντας εκείνης της πόλεως γιόρτασε τον άγιο, κάλεσε και τον μητροπολίτη και βρέθηκε και ο ιερέας εκείνος. Όταν δε στην τράπεζα άρχισε ο Αρχιερέας να διηγείται το συναξάρι του Άγιου και τον άκουγαν όλοι, ο ιερέας είπε: «Συ μεν Δέσποτά μου άγιε, εκ του αγίου συναξαρίου μιλάς για τους άθλους του αγίου. Εγώ δε ήμουν εκείνη την εποχή παρών και έβλεπα τον μάρτυρα αγωνιζόμενον και αθλούντα. Ήταν δε και γείτονάς μου και πολλές φορές είχαμε φάει μαζί».

    Ο δε Αρχιερέας τον κοίταξε τον ιερέα και του λέει: «Εσύ είσαι 40 χρόνια εδώ, πως λες ότι είδες τον Άγιο. Αφού αυτός μαρτύρησε περίπου πριν 370 χρόνια. Συ δε πως ήσουν γεννημένος και τα είδες αυτά;». Αυτός δε έπαιρνε όρκο ότι λέει αλήθεια και δεν ψεύδεται.
    Ο αρχιερέας τότε τον πήρε κατά μόνας και του ζήτησε να τα εξομολογηθεί όλα, τότε ο ιερέας τού είπε όλη την ιστορία και πως τον αφόρισε ο άγγελος και ο ιερέας τον άγγελο και αφορισθέντες έμειναν. Τότε ο αρχιερέας του λέει: «Γνωρίζεις ότι είσαι δεμένος από Άγγελο και μέχρι τώρα ζεις και δεν θα πεθάνεις εις τον αιώνα, αλλά να πας στην Εκκλησιά εκείνη που έγινε ο αφορισμός, διότι και τώρα ο Άγγελος εκεί είναι επειδή και εσύ τον έδεσες».
    Ο δε ιερέας του απαντά: «Δεν μπορώ, άγιε του Θεού Δέσποτα μου, να κάνω αυτό που μου ζητάς, διότι είναι πολύ μακριά και τρόπο δεν έχω να πάω. Ούτε έχω άλογο να ιππεύσω για να πάω».
    Τότε λέει ο αρχιερέας σε αυτόν: «Εάν δεν μπορέσεις να πάς εκεί, ούτε εσύ θα πεθάνεις, ούτε ο άγγελος πτερούνται για να φύγει για τους ουρανούς».
    Ο δε αρχιερέας πάλι παρακαλούσε λέγοντας: «Επειδή λες ότι δεν μπορείς, θα κάνω έλεος σε εσένα και θα σου δώσω άλογο και χρήματα να πας και θα έρθω και εγώ μαζί σου».
    Φύγανε λοιπόν και έφτασαν σε μια ερημωμένη χώρα, όπου δεν υπήρχε ούτε σπίτι ούτε πλατεία, τίποτα.

    Ο αρχιερέας τον ρώτησε: «Εδώ είναι η πόλη;».
    «Αυτή είναι η πόλη, αλλά είναι έρημη, άγιε Δέσποτα».
    «Δεν γνωρίζεις την εκκλησία;». Και βλέποντας ο ιερέας είδε σε μια μεγάλη απόσταση δέντρα και είπε ότι εικάζει ότι εκεί βρίσκεται η εκκλησία. Αφού έφτασαν εκεί, βρήκαν ένα ναό ερημωμένο, όπου λίγα ερείπια επί του Άγιου βήματος υπήρχαν. Και αφού κατέβηκαν από τα άλογα λέει ο αρχιερέας:

    «Πήγαινε προς το βήμα».
    Και μόλις προχώρησε, βρήκε ο ιερέας τον άγγελο ιστάμενον εκεί και λέγει ο άγγελος: «Καλώς ήλθες για να συγχωρεθούμε συναλλήλως». Λέγει ο ιερέας:
    «Ευλόγησον, άγιε άγγελλε του Θεού, συγχώρησον μοι». Ο δε άγγελος είπε: «Συγχώρησον έμενα πρώτα και τότε και εγώ, διότι αν συγχωρήσω εγώ εσένα, εσύ θα πεθάνεις αυτήν την ώρα και εγώ θα μείνω δεμένος..»
    Τότε λέγει ο ιερέας: «Εάν και εγώ σε συγχωρέσω, θα έχεις πτερωθεί και θα φύγεις στους ουρανούς και εγώ θα μείνω στο δεσμό».
    Τότε λέγει ο άγγελος: «Ομνύω στον θρόνο του Θεού τον ασάλευτο, ότι δεν θα σε αφήσω στα δεσμά».
    Όλα αυτά δε ο αρχιερέας τα άκουγε έξωθεν.
    Τότε λέγει ο ιερέας προς τον άγγελο: «Εν ονόματι του Πατρός και του Υιού και του Άγιου Πνεύματος ας είσαι συγχωρεμένος παρ’ εμού του αμαρτωλού» και ευθύς ω του θαύματος!!!
    Επτερώθει ο άγγελος και πετούσε σε ύψος και είπε προς τον ιερέα: «Ας είσαι συγχωρεμένος και συ, ω πρεσβύτερε». Και πριν τελειώσει τους λόγον του ο άγγελος βρέθηκαν τα οστά του ιερέως σωρηδόν στον τόπο που στεκόταν.

    Ο δε αρχιερέας είπε προς τον άγγελο «ω, άγιε άγγελε, δέομαι σε εσένα κάνε μου μια χάρη και ψάλε μου ένα αγγελικό ύμνο να ακούσω και εγώ». Ο δε Άγγελος τού είπε: «Αυτό που ζητάς δεν μπορεί να γίνει, διότι αν ακούσης την αγγελική φωνή, επί τόπου θα πεθάνεις, διότι δεν υπάρχει σάρκα θνητή να ακούσει φωνή Άγγελου και να ζήσει. Πλην όμως επειδή έκανες μεγάλη αγαθοσύνη σε εμένα και τον Ιερέα, μείνε λίγο έως ανέλθω μέχρι τρίτο ουρανό και να ψάλω λίγο, διότι μέχρι εκεί μπορείς να βαστάξεις».

    Έτσι, όταν ανήλθε έως τρίτου ουρανού, έψαλλε το αλληλούια, από δε της γλυκιάς του μελωδίας έπεσε ο αρχιερέας στην γη σαν νεκρός μέχρι 3 ώρες και μόλις και με το ζόρι μετά συνήρθε. Αφού τον Θεό ευχαρίστησε, επέστρεψε στην επαρχία και έγραψε την διήγηση αυτή του ιερέως για μεγάλη ωφέλεια. Για να ακούμε εμείς οι ράθυμοι και να διορθωθούμε και σπουδαίοι και προσεκτικοί να γινόμαστε, καθαροί των αισχρών λογισμών και άπρεπων επιθυμιών.

    ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ. ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΙ ΦΡΙΚΤΑ

    http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2009/03/blog-post_15.html

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

  2. Ποια είναι τα επόμενα θύματα του διωγμού κατά της “αγίας ανυπακοής”- Χείμαρρος ο Γέρων Σάββας Λαυρεώτης σε επιστολή του προς τους Αγιορείτες

    Σαν φουσκωμένο ποτάμι η “αγία ανυπακοή” πλημμυρίζει το εκκλησιαστικό γίγνεσθαι της πατρίδας μας και όσο πάει δυναμώνει το κίνημά της κόντρα στα νοσηρά σχέδια των Οικουμενιστών.

    Σε αυτόν τον αγώνα σημαιοφόροι, όχι με κλήρωση αλλά με αριστεία, οι ρασοφόροι εκείνοι που τιμώντας το ράσο τους έχουν αντιταχθεί ευθέως στους “προϊσταμένους” τους αναγνωρίζοντας ως μοναδικό “προϊστάμενο” τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.

    Εν μέσω, λοιπόν, νηστείας για την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, οπότε και θα έπρεπε οι διοικούντες την Εκκλησία να νηστεύουν κι από τις εκδικητικές και ανίερες πράξεις, φουντώνουν οι σπασμωδικές κινήσεις ενάντια στους αντιδρώντες.

    Τα νέα θύματα παίρνουν την σκυτάλη από τους μοναχούς και τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου οι οποίοι διώκονται από τον Μητροπολίτη Φλωρίνης.

    Σύμφωνα λοιπόν με πληροφορίες που διακινούνται ευρέως στο διαδίκτυο η αγιορείτικη Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας αποφάσισε να διώξει τον ιερομόναχο γέροντα Ευστράτιο από το μετόχι της, «Άξιον Εστί» στην Βαρυπόμπη.

    Επιπλέον ακολουθεί και η δίωξη του μοναχού π. Κοσμά του Κουτλουμουσιανού, επειδή διέκοψε την μνημόνευση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και όσων των μνημονεύουν.
    Οι πληροφορίες μάλιστα υποστηρίζουν πως έχει κλειδωθεί το κελί του γέροντα στη Μονή, το οποίο μοιράζεται με τον αγωνιστή γέροντα Σάββα Λαυρεώτη , ώστε να μην μπορούν να μπουν χωρίς την άδειά τους.

    Ο ίδιος ο αγωνιστής Γέρων Σάββας Λαυρεώτης σε ανοικτή επιστολή του προς του Αγιορείτες είναι πραγματικά χείμαρρος.

    Διαβάστε τι γράφει:
    π. Σάββας Λαυριώτης, Ανοικτή επιστολή προς αγιορείτες Λαυριώτες

    ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΛΑΥΡΙΩΤΕΣ ΕΠΟΜΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΤΥΜΠΑΝΙΑΙΩΝ ΛΑΥΡΙΩΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΕΠΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΕΚΚΟΥ

    Ἐκεῖνος πού διώκεται ἀπό αὐτούς πού φαίνεται ὅτι εἶναι ὁμόπιστοι, λόγω τῆς ὑγιοῦς πίστεως, θά ἔχη μεγαλύτερον στέφανον ἀπό αὐτόν πού μαρτυρεῖ ἀπό εἰδωλολάτρη (Ἅγ. Ἰωσήφ, Πατρ. Κων/λεως)

    Ἐν πρώτοις, εὐχαριστοῦμεν τόν Κύριόν μας Ἰησοῦν Χριστόν, πού μᾶς ἀξιώνει νά ὁμολογοῦμεν τήν πίστην μας ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων καί μάλιστα νά διωκόμαστε καί νά ἐξοριζόμαστε δι’ αὐτήν. Καί γι’ αὐτό, εὐχαριστοῦμε και τούς Λαυριῶτες πατέρες πού, παρά τοῦ ὅτι ἀποδεικνύουν ἑαυτούς ἀρνητές τοῦ Χριστοῦ καί ἀλλότριους Αὐτοῦ, μέ τόν διωγμό πού κινοῦν ἐναντίον μας, μᾶς καταστοῦν,ἄν καί ἀνάξιοι καί ἁμαρτωλοί, ὁμολογητές.

    Πολλοί θά θεωρήσουν αὐτήν τήν ἐπιστολή σκληρή καί ἀκραία. Καί ὅμως, ἐγράφη ἐν ἀληθείᾳ καί ἀγάπη, διότι ὅταν ἡ ἀρρώστια εἶναι σέ τελικό στάδιο τότε τό νυστέρι πρέπει νά εἰσχωρήσει μέχρι τό κόκκαλο μήπως καί ἐπέλθει ἡ ἐπιθυμητή ἴασις. Ἄν καί νομίζω πώς οἱ ἀγαπητοί, κατά τ’ ἄλλα,Λαυριῶτες πατέρες, ἤδη ἐνεκρώθηκαν ὡς πρός τήν πίστιν καί «εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ Λαυριώτην εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν», (πρβ Μάρκ. Ι, 25). Ἀλλά ποιός ξέρει, γίνονται καί σήμερα θαύματα.

    Οἱ πατέρες τῆς Ἱ.Μ.Μ. Λαύρας ξεπέρασαν κάθε μέτρο, λαμβάνοντας θέση διωκτῶν ἔναντι στούς πατέρες πού ἀγωνίζονται γιά τήν πατροπαράδοτη ἀποστολική μας πίστη καί μέ αὐτόν τόν τρόπο ἔγιναν ἀρνητές τῆς Ὀρθοδοξίας καί προδότες τοῦ Χριστοῦ.

    Ὑποστηρίζουν, ἀνοικτά πλέον, πώς ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος εἶναι «ἅγιος» ἄνθρωπος, πώς ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά τόν φθάσουμε οὔτε στό μικρό του δακτυλάκι, πώς ὅποιος εἶναι ἀντίθετος μέ αὐτόν καί μέ αὐτά πού κάνει ὑπακούει τόν σατανά καί εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας καί σωτηρίας!!!

    Δέν διαβάσατε ποτέ, ταλαίπωροι Λαυριῶται, πώς«Ὁ φθείρων τὴν πίστιν ἐν τῇ κακῇ διδασκαλίᾳ, ρυπαρὸς γενόμενος εἰς πῦρ ἄσβεστον χωρήσει ὁμοίως καὶ ὁ ἀκούων αὐτοῦ;» (Ἅγιος Ἰγνάτιος Θεοφόρος, P.G, 5,657)

    Δέν καταλαβαίνετε πώς ἀθετεῖτε τήν παράδοση τῶν Ἀποστόλων ἀκολουθώντας καί μνημονεύοντας τόν μασόνο, αἱρετικό καί ἀντίχριστο πολέμιο τοῦ Χριστοῦ μας, Ἀρχοντώνη καί κατά συνέπεια ἀθετεῖτε τόν ἴδιον τόν Κύριον; Δέν διαβάσατε ποτέ,ἄθλιοι, στό Εὐαγγέλιο τά λόγια τοῦ Σωτῆρος πού μᾶς λέει: «Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με» (Λουκ. Ι, 16);

    Δέν διαβάσατε ποτέ σας τούς βίους τῶν Ἁγίων μας,ὅπου ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ οἱ Ἅγιοι διέκοπταν τήν κοινωνία μέ τούς ἀκρίτους ἀκόμη αἱρετικούς;

    Δέν γνωρίζετε πώς«ὅστις βούλεται σωθῆναι,πρό πάντων χρή αὐτῷ τήν καθολικήν κρατῆσαι πίστιν, ἥν εἰ μή τις σώαν καί ἄμωμον τηρήσειεν, ἄνευ δισταγμοῦ, εἰς τόν αἰῶνα ἀπολεῖται» (Μ. Ἀθανάσιος); Δέν καταλαβαίνετε πώς ὁδηγεῖτε ἐσᾶς καί αὐτούς πού σᾶς ἀκολουθοῦν, στήν κόλαση τῶν τυμπανιαίων Λαυριωτῶν;

    Μήπως ἐκαθεύδετε, ὅταν διαβάζαμε τό συναξάρι τῶν 26 ὁσιομαρτύρων Ζωγραφιτῶν, οἱ ὁποῖοι εἰδοποιήθηκαν γιά τήν ἔλευση τοῦ αἱρετικοῦ φιλενωτικοῦ αὐτοκράτορος ἀπό τόν ὅσιο Γαβριήλ, κατόπιν τοῦ ὁράματος ὅπου εἶχε ἀπό τήν Παναγία καί ἡ ὁποία τοῦ εἶπε τά ἐξῆς: «Ἄπελθον ταχέως εἰς τήν Μονήν, ἀνάγγειλον εἰς τούς ἀδελφούς καί τόν Καθηγούμενον ὅτι οἱ ἐχθροί ἐμοῦ καί τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν. Ὅστις λοιπόν ὑπάρχει ἀσθενής τῷ πνεύματι, ἐν ὑπομονῇ ἄς κρυφθῇ, ἕως ὅτου παρέλθει ὁ πειρασμός. Οἱ δέ ἐπιθυμοῦντες μαρτυρικούς στεφάνους ἄς παραμείνωσιν ἐν τῇ Μονῇ». Καί ἐνῶ ἔχουμε χειρότερον τοῦ Βέκκου, τόν Βαρθολομαῖο, ἐσεῖς συντάσσεσθε μέ αὐτόν. Τόν ἐχθρόν τῆς Παναγίας μας. Καί θέλατε νά σᾶς ἀκολουθήσωμεν, ὅταν μοῦ γράφατε νά ξαναμνημονεύσω τό « σεπτόν ὄνομα τοῦ Παναγιωτάτου Πατριάρχη » πού τόσο ἀγωνίζεται γιά τήν Ὀρθόδοξον πίστιν μας!!!!!

    Καί τώρα, τολμᾶτε νά διώκετε τόν Γέροντα Εὐστράτιο Ἱερομόναχο, πού πραγματικά δέν μπορεῖτε νά τόν φθάσετε οὔτε στό μικρό του δακτυλάκι, διότι ἐτόλμησε καί ὁμολόγησε τήν ἀλήθεια, διακόπτοντας τό μνημόσυνο τοῦ ἀντίχριστου Βαρθολομαίου; Τόν διώκετε καί τόν διώχνετε ἀπό τό μοναστήρι, μετά ἀπό 50 χρόνια ἀόκνου διακονίας καί ἀμέμπτου βίου, τήν στιγμή πού ὑπάρχουν ἄνθρωποι στό μοναστήρι πού ντροπιάζουν μέ τήν ζωή τους τό Εὐαγγέλιο; (Θοῦ Κύριε φυλακήν τό στόματί μου!)

    Ὁ Γέροντας Εὐστράτιος, ἀκολουθώντας τούς ἁγίους Πατέρες, διακόπτει τό μνημόσυνο διότι «Πᾶς ὁ λέγων παρὰ τὰ διατεταγμένα ἤ πράσσων κἄν ἀξιόπιστος ᾖ, κἄν νηστεύῃ, κἄν παρθενεύῃ, κἄν σημεῖα ποιῇ, κἄν προφητεύῃ, λύκος σοι φαινέσθω ἐν προβάτου δορᾷ φθορὰν προβάτου κατεργαζόμενος» (Ἅγιος Ἰγνάτιος Θεοφόρος P.G.5, 912). Ἐνῶ ἐσεῖς προτιμᾶτε τίς θεσοῦλες σας, εὐαρεστοῦντες τήν «κεφαλή σας» τόν Ἀρχοντώνη καί ὄχι τόν Χριστό, κερδίζοντας μία θέση στήν κόλαση μέ τούς λοιπούς αἱρετικούς καί τούς φίλους σας ἐξωμότες τυμπανιαίους Λαυριῶτες ἐπί Βέκκου.

    Διώκετε ὅλους ἐμᾶς πού ἀκολουθοῦμε τίς παραδόσεις καί τίς ἐπιταγές τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων, λέγοντας ὅτι δημιουργοῦμε σχῖσμα καί πώς βγάζουμε ἑαυτούς ἐκτός Ἐκκλησίας, πώς ἔχουμε ἄκυρα μυστήρια, βλασφημώντας ἔτσι κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μόνο καί μόνον ἐπειδὴ διακόπτουμε τὴν κοινωνία μέ τούς αἱρετικοὺς καὶ δὲν τοὺς ἀκολουθοῦμε στὴν ἀπώλεια τῆς αἱρέσεως. Ἐμεῖς τὸ πτωχὸ καὶ μικρὸ ποίμνιο προτιμοῦμε νὰ ἀκολουθήσουμε τὴν διαχρονικὴ ἱερὰ παράδοση τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, γενόμενοι «ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατρᾶσι».

    Τά πανηγύρια καί τά κονδύλια τῶν Ἑβραιομασόνων, δέν σᾶς ἄφησαν χρόνο νά διαβάσετε πώς:«Ὁ σιωπῶν ἐν καιρῷ ἀσεβείας εἶναι ἔνοχος γιά τὸ αἷμα τῶν ἁμαρτανόντων» (Μ.Βασιλείου P.G.31,1257) καί πώς: «Εἰ δὲ τις προσποιεῖται ὁμολογεῖν μὲν ὀρθήν πίστιν, φαίνεται δὲ κοινωνῶν ἐκείνοις τόν τοιοῦτον προτρέψασθε ἀπέχεσθαι τῆς τοιαύτης συνηθείας· καὶ ἐὰν μὲν ἐπαγγέλληται, ἔχετε τὸν τοιοῦτον ὡς ἀδελφὸν· ἐὰν δὲ φιλονίκως ἐπιμένῃ τὸν τοιοῦτον παραιτῆσθε»(Ε.Π.Ε. 12,400,31). Δηλαδή, «ὅποιος προσποιεῖται ὅτι ὁμολογεῖ τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἀλλὰ ἔχει ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία καὶ μὲ τοὺς αἱρετίζοντες, δηλ. μὲ αὐτοὺς ποὺ κοινωνοῦν καὶ συμπροσεύχονται μὲ τοὺς αἱρετικοὺς, ὅπως εἶναι σήμερα οἱ οἰκουμενιστὲς, αὐτὸν ἀρχικὰ νὰ τὸν προτρέπετε νὰ ἀπέχει ἀπὸ αὐτὴ τὴν συνήθεια τῆς κοινωνίας· καὶ ἐὰν μὲν σταματὴσει ἄς τὸν ἔχετε ὡς ἀδελφὸν· ἐὰν ὅμως ἐπιμένει νὰ φιλονικεῖ, (ἐμεῖς τοιαύτην συνήθεια δὲν ἔχουμε), τότε ἄς τὸν παρατήσετε» (καὶ ἄς τὸν λυπηθεῖ τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου νὰ τοῦ δώσει μετάνοια).

    Ἀποδεικνύεστε ἁγιομάχοι, διότι ὄχι μόνον δέν δέχεσθε τά τῶν Ἁγίων, ἀλλά πράττετε καί τά ἀντίθετα μέ αὐτούς. Ἔτσι ἐνῶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης μᾶς λέγει πώς:«Ἐχθροὶ τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ κοινωνοῦντες μὲ αἱρετικοὺς» (Ἅγιος Χρυσόστομος PG.99,1048), ἐσεῖς μνημονεύετε τόν Βαρθολομαῖο ὡς ὀρθοτομοῦντα τόν λόγο τῆς ἀληθείας. Ἀλήθεια, πατέρες, ὑπῆρξε ποτέ ἄνθρωπος πού ἔχει ξεστομίσει τόσες καί τέτοιες βλασφημίες, ὅπως ὁ Βαρθολομαῖος; Ἐκτός τοῦ ὅτι εἶναι γνωστές σέ ὅλους, τίς εἶχα καταθέσει καί στά πρακτικά τῆς Μονῆς ὡς Προϊστάμενος.

    Ὁ Ἅγιος Συμεών, ἐνῶ μᾶς δίνει ἐντολή,«Κάθε κληρικὸ τοῦ ὁποίου ἡ πίστις, οἱ λόγοι καὶ τὰ ἔργα δὲν συμφωνοῦν μέ τὶς διδασκαλίες τῶν Ἁγίων Πατέρων νὰ μὴν τὸν δεχόμαστε στὴν οἰκία μας. Ἀλλὰ νὰ τὸν ἀποστρεφόμεθα καὶ νὰ τὸν μισοῦμε ὡς δαίμονα, ἔστω κι ἄν ἀνασταίνει νεκροὺς καὶ κάνει μύρια θαύματα» (Ἁγίου Συμεὼν Ν.Θεολόγου,Λόγος 6ος), ἐσεῖς τούς αἱρετικούς οἰκουμενιστές τούς δέχεσθε ὡς πατέρες καί δεσπότες σας. Ἄς εἶναι! Νά ξέρετε πώς μέ αὐτόν τόν τρόπο προσκυνεῖτε τόν Σατανά.
    Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ καί Λαυριώτης, μᾶς λέγει πώς «Οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, τῆς ἀληθείας εἰσί καί οἱ μή τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδέ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσί» (Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, Συγγραμ. Β’, 627), «μηδέ γάρ προσώποις τόν Χριστιανισμόν, ἀλλ’ ἀληθείᾳ καί ἀκριβείᾳ πίστεως χαρακτηρίζεσθαι μεμυήμεθα». (Ἔνθ’ ἀν.). Ἐσεῖς σπιλώνετε τήν μνήμη του, ἐνῶ νομίζετε πώς τόν τιμᾶτε, πράττοντας ἀκριβῶς τά ἀντίθετα μέ αὐτά πού μᾶς διδάσκει.

    Ἐμεῖς,«κοινωνοῦμεν οὕς μνημονεύομεν καὶ μνημονεύομεν οἷς κοινωνοῦμεν» (Δοσίθεος Ἱεροσολύμων). Διότι «Οἱ μὲν αἱρετικοὶ τέλεον περί τὴν πίστιν ἐναυάγησαν, οἱ δὲ εἰ καὶ τοῖς λογισμοῖς οὐ κατεμποτίσθηκαν, ὅμως τῇ κοινωνίᾳ τῆς αἱρέσεως συνόλλυνται» (Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου,P.G. 99, 1116A).Γιά ἐμᾶς,«ἡ ἐξωτερικὴ ἀκοινωνησία προστατεύει ἀπὸ τὴν ἐσωτερικὴ ἀλλοτριότητα» (Ἁγίου Νεκτάριου Αἰγίνης, Περὶ σχέσεως μὲ αἱρετικοὺς, ἔκδ. Παναγόπουλος).

    Κάναμε χρήση τοῦ 15ου κανόνος τῆς ΑΒ Συνόδου ἐπί Ἁγίου Φωτίου, καί τοῦ 31ουτῶν Ἀποστόλων, ἀλλά ἀμφιβάλλω ἄν ξέρετε κἄν ὅτι ὑπάρχουν τέτοιοι κανόνες. Θεολογικά δέν τολμῶ νά σᾶς μιλήσω, διότι τό μόνον πού ξέρετε εἶναι νά φωνασκεῖτε, νά καταριέστε καί νά συκοφαντεῖτε. Αὐτό μάθατε νά κάνετε μία ζωή, μέσα στό Μοναστήρι.

    Αὐτά τά γνωστοποιῶ δημοσίως, γιά νά μήν μπορεῖ κάποιος νά μέ κατηγορήσει περί ψεύδους, ἀφοῦ μπορεῖτε κάλλιστα νά τά διαψεύσετε. Ἄν προσπαθήσετε ὅμως νά τό κάνετε, σᾶς περιμένει μία μεγάλη ἔκπληξη. Δέν τήν λέμε γιατί τότε παύει νά εἶναι ἔκπληξη.

    Γνωρίζω ὅτι λέτε πώς ἐσεῖς κατέχετε τήν ἀλήθεια καί ὅτι βρίσκεστε ἐντός Ἐκκλησίας καί δέν πλανᾶσθε καί πώς ὅλοι οἱ ἄλλοι εἶναι πλανεμένοι ἐκτός ἀπό ἐσᾶς. Νά ξέρετε πώς τά λόγια πού ταιριάζουν ἀπόλυτα σέ ἐσᾶς, εἶναι τοῦ Κυρίου μας: «ὅτι λέγεις ὅτι πλούσιός εἰμι καὶ πεπλούτηκα καὶ οὐδενὸς χρείαν ἔχω, καὶ οὐκ οἶδας ὅτι σὺ εἶ ὁ ταλαίπωρος καὶ ὁ ἐλεεινὸς καὶ πτωχὸς καὶ τυφλὸς καὶ γυμνός, συμβουλεύω σοι ἀγοράσαι παρ᾿ ἐμοῦ χρυσίον πεπυρωμένον ἐκ πυρὸς ἵνα πλουτήσῃς, καὶ ἱμάτια λευκὰ ἵνα περιβάλῃ καὶ μὴ φανερωθῇ ἡ αἰσχύνη τῆς γυμνότητός σου, καὶ κολλύριον ἵνα ἐγχρίσῃ τοὺς ὀφθαλμούς σου ἵνα βλέπῃς» (Ἀποκ. κεφ. 3, 17-18).

    Ὁ Κύριος γνωρίζει πώς καθημερινῶς προσεύχομαι γιά τήν ἀνάνηψή σας καί τήν ἐπιστροφή σαςστήν Ὀρθόδοξον Πίστη μας. Ἀλλά ἄν, παρ’ ἐλπίδα, ἀκολουθήσετε τήν πορεία πού ἔχετε χαράξει, τότε σᾶς συμβουλεύω νά διαθέσετε καί ἕνα ἐβραιομασονικό κονδύλιον γιά τήν διάνοιξη τῆς σπηλιάς, ὅπου ἔχουν βάλει τούς τυμπανιαίους, τούς ἐξωμόσαντας ἐπί Βέκκου, διότι δέν νομίζω νά σᾶς χωρέσει ὅλους μαζί.

    Μετά ἀληθείας καί εἰλικρινοῦς ὁμολογίας,
    Γέροντας Σάββας, Ὀρθόδοξος Λαυριώτης

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Gravatar
Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. ( Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. ( Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Ακύρωση

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.